www.TheSeaNation.gr

«Τρείς στο γύρο» και για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης(;). Ο λόγος, ή μάλλον οι πληροφορίες, για το ενδιαφέρον που αναμένεται να εκδηλωθεί, ως είθισται, την τελευταία ημέρα που έχει προσδιορίσει το ΤΑΙΠΕΔ, από επενδυτές για το ΟΛΘ.

Σύμφωνα με πληροφορίες εκτός του γνωστού Ρωσικού ενδιαφέροντος δύο σχήματα που διεκδικούν τον Πειραιά εικάζεται ότι δεν αποκλείεται να λάβουν μέρος και στην διαδικασία διεκδίκησης του ΟΛΘ καθώς το τελευταίο διάστημα υπάρχει έντονη κινητικότητα περί την αξιολόγηση των στοιχείων του Οργανισμού αλλά και των δυνατοτήτων που αυτός θα διαδραματίσει προσεχώς στο ευρωπαϊκό λιμενικό σύστημα. Μεγάλη «προίκα» για τον ΟΛΘ χαρακτηρίζεται η από ετών υφιστάμενη σιδηροδρομική του κάλυψη η αναβάθμιση των υπηρεσιών της οποίας εκτιμάται ότι θα ισχυροποιήσει τη «θέση» του στο παγκόσμιο λιμενικό σύστημα δεδομένου ότι το λιμάνι ευρίσκεται στο «μαλακό υπογάστριο» της Βαλκανικής. Ωστόσο από την προσοχή των επενδυτικών κύκλων φαίνεται, πάντα σύμφωνα με τις διακινούμενες πληροφορίες στη Β. Ελλάδα, ότι δεν έχει διαλάθει της προσοχής το σενάριο των παρακείμενων «ποτάμιων εξελίξεων». Δηλαδή της περιπτώσεων μελλοντικά να απολήγει πλεύσιμη ποτάμια οδός με πρόσβαση στην κεντρική και όχι μόνο Ευρώπη παρακείμενα του λιμένα.
Γεωπολιτικά το λιμάνι της Θεσσαλονίκης σε συνδυασμό με εκείνο της Αλεξανδρούπολης, για το οποίο θα γίνει λόγος λίαν συντόμως, διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο καθώς είναι λιμάνια με «πρόσωπο» στο Αιγαίο και με σημαντικές συνεργασίες-συνέργειες με λιμάνια της Βουλγαρίας με «πρόσωπο» στην Μ. Θάλασσα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις εμπειρογνωμόνων η σημασία των δύο λιμανιών δεν έχει επίσης διαλάθει της προσοχής των Τουρκικών αρχών που φαίνεται να επισπεύδουν τα λιμενικά τους έργα στην ευρύτερη περιοχή των στενών προτάσσοντας την σιδηροδρομική τους κάλυψη αλλά και τις δυνατότητες που άνοιξε η υποθαλάσσια σιδηροδρομική ζεύξη της Ευρωπαϊκής με την Ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης.
Όσο και αν ακούγεται προς ώρας «παράδοξο» το διεθνές εμπορικό ενδιαφέρον αλλά και των logistics φαίνεται να στοχεύει αφ ενός στις λιμενικές δυνατότητες του ΟΛΘ και της Αλεξανδρούπολης συνδυαστικά με τη σιδηροδρομική κάλυψή τους και το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσουν λίαν προσεχώς στην προς ανατολάς «επέκταση» της σιδηροδρομικής Εγνατίας ώστε ευρωπαϊκά εμπορεύματα να αποκτήσουν μέσω του σιδηροδρομικού δικτύου της Τουρκίας σιδηροδρομική «εξυπηρέτηση» στο δίκτυο που διακλαδίζεται προς το «πέταλο» της Ανατολικής Μεσογείου με κατεύθυνση την Αίγυπτο, αλλά και εκείνου που εκτείνεται προς τα ανατολικά σύνορα της Τουρκίας.