www.TheSeaNation.gr

ΙΜΟ:Με ορίζοντα το 2030 αναζητούνται 600.000 αξιωματικοί

Σε υψίστης στρατηγικής σημασίας θέμα εξελίσσεται η υπόθεση της κάλυψης των αναγκών του παγκόσμιου στόλου με ορίζοντα το 2030 καθώς σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΙΜΟ θα χρειαστούν 600.000 νέοι αξιωματικοί. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΜΟ, 1,5 εκατ. άνθρωποι εργάζονται σήμερα ως ναυτικοί. Εφόσον η παγκόσμια οικονομία συνεχίσει να αναπτύσσεται, περισσότεροι καλά εκπαιδευμένοι ναυτικοί θα χρειαστούν για να επανδρώσουν τα πλοία τα επόμενα χρόνια.

Εφόσον ο παγκόσμιος στόλος αυξηθεί κατά 70% μέχρι το 2030 (όπως προβλέπεται σύμφωνα με τον μέσο όρο ανάπτυξής τους τις τελευταίες πέντε δεκαετίες), ο σημερινός αριθμός των 500.000 αξιωματικών δεν θα φτάνει για να καλύψει τις επιπλέον ανάγκες, αφού ο αναγκαίος αριθμός θα έχει αυξηθεί στις 850.000. Εάν δε συνυπολογιστεί ότι μέχρι το 2030 θα έχουν συνταξιοδοτηθεί περίπου 250.000 αξιωματικοί, συμπεραίνεται ότι μέχρι το 2030 θα χρειαστούν 600.000 νέοι αξιωματικοί.
Ο ΙΜΟ έχει χαρακτηρίσει το όλο θέμα «πρόκληση για τη ναυτιλία» αλλά η παραγωγή ικανού αριθμού καταρτισμένων αξιωματικών στις νέες απαιτήσεις των σύγχρονων πλέον πλοίων αλλά και του διαρκώς εκτεινόμενου νομικού πλαισίου υποκρύπτει και ένα άλλο θέμα καθαρά στρατηγικής σημασίας για την ελληνική ναυτιλία. Που δεν είναι άλλο από εκείνο της διατήρησης της τεχνογνωσίας σε ελληνικά χέρια άρα και του ελέγχου των ελληνικών ναυτιλιακών συμφερόντων από Έλληνες και με δεδομένο ότι μετά τη θητεία στη θάλασσα τα στελέχη αυτά επανδρώνουν τις εταιρίες αποτελώντας τους «κεντρικούς νευρώνες» ενός συστήματος που έχει διατηρήσει την ναυτιλία της χώρας στις θέσεις που κατέχει σε ευρωπαϊκή και παγκόσμια κλίμακα.
Εκ του γεγονότος η υπόθεση ναυτική εκπαίδευση αποτελεί μία ιδιόμορφη προτεραιότητα την οποία έχει σε όλους τους τόνους και προς πάσα κατεύθυνση επισημάνει η ναυτιλιακή κοινότητα η οποία δια της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών έχει καταθέσει δέσμη προτάσεων για την ανάπτυξη του συστήματος παραγωγής ικανού στελεχιακού δυναμικού.
Ωστόσο καθίσταται προφανές ότι όχι μόνο απαιτείται να βρεθεί ο «κατάλληλος ρυθμός» παραγωγής στελεχών για την κάλυψη των αναγκών του στόλου της χώρας αλλά και εκείνος για την παραγωγή στελεχών «προς εξαγωγή». Δηλαδή για την επάνδρωση πλοίων υπό άλλες σημαίες. Στο πεδίο αυτό ήδη διαφαίνεται ότι θα δοθούν «σκληρές μάχες» καθώς άλλες χώρες με μικρή ή μεγάλη σχέση με τα της θάλασσας επιχειρούν να αναπτύξουν μέσα από τις σχολές τους στελέχη που όχι μόνο θα προσφέρουν αλλά θα αποκομίσουν επιπρόσθετες γνώσεις και άρα θα είναι ικανά να «ελέγξουν» τις εξελίξεις και τον εν δυνάμει ανταγωνισμό.