www.TheSeaNation.gr

Seafarers Happiness Index: Αποκαλύψεις…

Ο Δείκτης Ευτυχίας των Ναυτικών του 2ου τριμήνου του 2025 αποκάλυψε για άλλη μια φορά ότι η ναυτιλιακή βιομηχανία βρίσκεται σε κατάσταση συνεχούς έντασης. Η εικόνα των τελευταίων στοιχείων μάλλον χαρακτηρίζεται «ζοφερή». Τα επίπεδα επάνδρωσης και οι ελλείψεις πληρώματος έχουν εξελιχθεί από μελλοντικές ανησυχίες σε σημερινές πραγματικότητες. Οι ελλείψεις αξιωματικών υψηλής ποιότητας αποτελούν ζήτημα και τα ελάχιστα επίπεδα ασφαλούς επάνδρωσης θεωρούνται ευρέως ανεπαρκή. Ο διοικητικός φόρτος έχει αυξηθεί εκθετικά, ενώ τα επίπεδα επάνδρωσης παραμένουν στάσιμα ή μειώνονται. Οι αξιωματικοί ξοδεύουν ώρες σε γραφειοκρατικές εργασίες που συχνά αντιγράφουν πληροφορίες σε όλα τα συστήματα. Η διαχείριση της κόπωσης εξακολουθεί να αμφισβητείται σοβαρά από τα παραδοσιακά μοτίβα μετατόπισης που διαταράσσουν τους κιρκάδιους ρυθμούς. Οι παραβιάσεις των ωρών ανάπαυσης έχουν γίνει κανονικές, με την παραποίηση αρχείων να αποτελεί κοινό μυστικό. Η γνωστική εξασθένηση από τη χρόνια κόπωση δημιουργεί κινδύνους συγκρίσιμους με τη δηλητηρίαση από αλκοόλ, αλλά χωρίς ισοδύναμες στρατηγικές αναγνώρισης ή μετριασμού. Η ψηφιακή συνδεσιμότητα παραμένει θλιβερά ανεπαρκής σε μια εποχή στιγμιαίας παγκόσμιας επικοινωνίας. Οι αποζημιώσεις έχουν παραμείνει στάσιμες παρά τις αυξανόμενες ευθύνες και τον πληθωρισμό. «Οι απαιτήσεις αυξάνονται και οι μισθοί δεν έχουν αυξηθεί από το 2012. Η ποιότητα των τροφίμων υποφέρει από ποσοστά ανεφοδιασμού που έχουν παραμείνει αμετάβλητα παρά τον δραματικό πληθωρισμό των τιμών των τροφίμων. Η επαγγελματική ανάπτυξη έχει μετατοπιστεί προς προσεγγίσεις εστιασμένες στη συμμόρφωση που δίνουν προτεραιότητα στην τεκμηρίωση έναντι της ανάπτυξης δεξιοτήτων. Η πρακτική διδασκαλία έχει δώσει τη θέση της σε απομονωμένες διαδικτυακές ενότητες, ενώ η καθοδήγηση αντιμετωπίζει διαρθρωτικές προκλήσεις από μειωμένη επάνδρωση και επιχειρησιακές πιέσεις. Η κατάρτιση κατά τη διάρκεια των περιόδων άδειας, συχνά χωρίς αποζημίωση, διαβρώνει περαιτέρω την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Η σχέση ξηράς-πλοίου πάσχει από μια αυξανόμενη αποσύνδεση, με πολλά γραφεία ξηράς να στελεχώνονται από άτομα με περιορισμένη εμπειρία στη θάλασσα. Η μικροδιαχείριση έχει αυξηθεί με τη βελτίωση της τεχνολογίας επικοινωνίας, ενώ η κουλτούρα επίρριψης ευθυνών αποθαρρύνει την ανοιχτή αναφορά και τη μάθηση από παρ' ολίγον ατυχήματα. Παρά το γεγονός ότι τα στελέχη που εδρεύουν σε γραφεία έχουν συχνά πρόσβαση στα ίδια δεδομένα με εκείνα που βρίσκονται επί του σκάφους, υπάρχει μια τάση να ζητείται από τους αξιωματικούς να παρέχουν πληροφορίες.