www.TheSeaNation.gr

Η «τελευταία» προσφορά της Leonidsport για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης φαίνεται ότι «τάραξε τα νερά» αποδεικνύοντας ότι υπάρχει αξιόλογο επενδυτικό ενδιαφέρον για τις ελληνικές λιμενικές υποδομές η αξία των οποίων είναι εξαιρετικά σημαντική, όχι σε αποτίμηση χρήματος, αλλά για τις συνδυασμένες μεταφορές και τα logistics σε ευρωπαϊκή και όχι μόνο κλίμακα. Στην πραγματικότητα η αποτίμηση των ελληνικών λιμενικών υποδομών «κρύβει» σοβαρές υπεραξίες οι οποίες όμως είναι ορατές μόνο για μια «μειοψηφία» εμπειρογνωμόνων σε θέματα συνδυασμένων μεταφορών και εκπροσώπων των παραγωγικών τάξεων που θέλουν να επενδύσουν ποικιλοτρόπως με επίκεντρο τις λιμενικές λειτουργίες. Ιστορικά οι συζητήσεις για την ανάπτυξη του λιμενικού άξονα της Εγνατίας αναζωπυρώθηκαν, για λίγο, με την επένδυση Γκριμάλντι στην Ηγουμενίτσα αφήνοντας «απέξω» το θέμα του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης και Αλεξανδρούπολης που «πάγωσε» για μια σειρά άλλους λόγους. Το επιχειρηματικό ενδιαφέρον για επενδύσεις σε ελληνικές λιμενικές υποδομές δεν είναι κάτι νέο. Οι παροικούντες την Ακτή Μιαούλη είχαν «μείνει ενεοί» όταν ο αείμνηστος Περικλής Παναγόπουλος είχε προτείνει την ανάπτυξη σιδηροδρομικού πορθμείου που θα συνέδεε το λιμάνι του Βόλου με λιμάνι της Συρίας και το οποίο θα δημιουργούσε τότε ένα σιδηροδρομικό άξονα με ιδιαίτερο γεωπολιτικό, στρατηγικό και οικονομικό ενδιαφέρον. Η πρόταση αυτή δεν υλοποιήθηκε ποτέ και η Τουρκία άδραξε την ευκαιρία κατασκευάζοντας την υπόγεια σιδηροδρομική σύνδεση στην Κωνσταντινούπολη που συνέδεσε την ευρωπαϊκή μα την ασιατική πλευρά προσφέροντας έτσι ένα ακόμη πλεονέκτημα στα τουρκικά λιμάνια η σχέση των οποίων με τους τουρκικούς σιδηροδρόμους είναι «αδελφική». Στο ίδιο σκηνικό οι συζητήσεις περί της διασύνδεσης της Αλεξανδρούπολης με το σιδηροδρομικό δίκτυο Βουλγαρίας, Ρουμανίας και Ουγγαρίας καλά κρατούν κοντεύοντας να «κλείσουν» εικοσαετία, δηλαδή χρονικό διάστημα ανάλογο που «δαπανήθηκε» για την σιδηροδρομική κάλυψη του ΟΛΠ η οποία έδειξε μεν την αξία της αλλά βρέθηκε στη δύνη τω προβλημάτων του σιδηροδρομικού άξονα και της αμετροέπειας του κράτους να αντιμετωπίσει διαφορετικά του σιδηροδρόμους. Είναι προφανές ότι η προσφορά της Leonidsport «φωτίζει» και πάλι την κεντρική Ευρώπη και ιδιαίτερα την Ελβετία ως προς το επενδυτικό ενδιαφέρον μη αποκλείοντας το αμέσως προσεχές διάστημα για την εκδήλωση και άλλων ανάλογων κινήσεων με δεδομένο ότι η Leonidsport έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν προτίθενται να προχωρήσει σε βελτίωση της προσφοράς, γεγονός που δεν έχει διαλάθει της προσοχής άλλων επενδυτικών κύκλων, που εκ τω πραγμάτων θα πρέπει να κινηθούν αν δεν θέλουν να βρεθούν «απέξω» από ένα λιμάνι η σημασία του οποίου έχει σε εξαντλητικό βαθμό συζητηθεί.
Υπενθυμίζεται επίσης ότι ακόμη και η Ινδία έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον να επενδύσει σε ελληνικά λιμάνια και inland port στην κεντρική Ελλάδα για να αναπτύξει το δικό της δρόμο ανάλογο με αυτό της Κίνας. Ενδιαφέρον που θορύβησε άλλα λιμάνια της Ευρώπης που έσπευσαν να προσφέρουν «γη και ύδωρ» για να γίνουν εκείνα κόμβοι για το ινδικό εμπόριο στην ΕΕ και όχι μόνο.
Όταν «κλείσει» η υπόθεση της Ερυθράς είναι πλέον σίγουρο ότι τα ελληνικά λιμάνια βρεθούν στο προσκήνιο του επενδυτικού ενδιαφέροντος με το ερώτημα να παραμένει αν και κατά πόσον η ελληνική πλευρά θα είναι έτοιμη να κερδίσει τις «κρυμμένες» υπεραξίες.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.