Το Sagarmala και η... χαμένη ευκαιρία των ελληνικών λιμανιών
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: ΑΛΛΑ ΛΙΜΑΝΙΑ
- Δημοσιεύτηκε στις Δευτέρα, 04 Ιουλίου 2016 12:30
Κάπου τρία δις αμερικανικά δολάρια θα ξοδευτούν μέσα από το «Sagarmala Programme» στην Ινδία για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό των σιδηροδρομικών διασυνδέσεων κομβικής σημασίας λιμένων της χώρας. Η είδηση που έχει κάνει ήδη το γύρο του κόσμου έρχεται να επιβεβαιώσει εκείνες τις φωνές που στην ελληνική επικράτεια υποστήριζαν, και εξακολουθούν και σήμερα, να υποστηρίζουν την υψίστης σημασίας σιδηροδρομική κάλυψη των ελληνικών λιμένων. Χάθηκε για την Ελλάδα σχεδόν μία εικοσαετία σε συζητήσεις και σχεδιασμούς με μόνη θετική προς ώρας εξέλιξη τη σιδηροδρομική κάλυψη του λιμανιού του Πειραιά χάρη στην οποία εκατοντάδες βαγόνια έμφορτα με προϊόντα υψηλής τεχνολογίας διασπείρονται στην Ευρώπη.
Μια εικοσαετία πριν ο «αναμορφωτής» και «πατριάρχης» της ελληνικής ακτοπλοΐας Π. Παναγόπουλος είχε αφήσει ενεό το ακροατήριο συνεδρίου στο οποίο είχε υποστηρίξει τότε την ανάπτυξη σιδηροδρομικού πορθμείου μεταξύ του λιμένα του Βόλου και λιμένα της Συρίας πολύ προ της υλοποίησης της με παγκόσμια πλέον στρατηγική σημασία υποθαλάσσιας σιδηροδρομικής σύνδεσης στην Κωνσταντινούπολη της Ασιατικής με την Ευρωπαϊκή Τουρκία.
Χρήστες των λιμενικών εγκαταστάσεων αλλά και εκπρόσωποι των παραγωγικών τάξεων αναγνωρίζουν σήμερα ότι τα πράγματα για τις διεθνείς εμπορευματικές ροές, τα έσοδα της οικονομίας αλλά και τις περί τα λιμάνια τοπικές οικονομίες θα ήταν διαφορετικά.
«Έγινε η θάλασσα γιαούρτι και μείναμε από κουτάλια» σχολίαζε επώνυμο στέλεχος των παραγωγικών τάξεων σημειώνοντας ότι «τραβάει χρόνια» η υπόθεση της σιδηροδρομικής σύνδεσης με την Αλεξανδρούπολη και αντίστοιχα του Βόλου για να σημειώσει ότι υπάρχει μεγάλη προσδοκία για προσέλκυση επενδύσεων στα σιδηροδρομικά της χώρας τώρα μάλιστα που το cabotage έχει καταργηθεί. Να σημειωθεί επίσης ότι διακαής πόθος των παραγωγικών τάξεων της Β. Ελλάδος είναι η ανάπτυξη του σιδηροδρομικού άξονα της Εγνατίας ενώ στην Αττική το θέμα του Θριασίου εξακολουθεί να απασχολεί επίσης τις παραγωγικές τάξεις που βλέπουν να «επιβεβαιώνονται» από την σιδηροδρομική σύνδεση του Πειραιά με το διεθνές δίκτυο.