www.TheSeaNation.gr

Τη Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2021 πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο (Μέγαρο Παλαιάς Βουλής) η παρουσίαση του λευκώματος «Ο ναυτικός αγώνας του 1821», το οποίο αποτελεί συνέκδοση της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος-Εθνικό Ιστορικό Μουσείο και του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Μαρία Τσάκος» ̶ Διεθνές Κέντρο Ναυτικής Έρευνας και Παράδοσης. Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία της η Α.Ε. η Προέδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Η έκδοση συνοδεύει την αναβληθείσα, λόγω της πανδημίας, για τον Ιούνιο 2022 Πλωτή Έκθεση, η οποία εντάσσεται στο Επετειακό Πρόγραμμα του ΕΙΜ «ΕΠΑΝΑCYΣΤΑΣΗ ΄21» για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και είχε προγραμματιστεί για το διάστημα 12 Σεπτεμβρίου-3 Οκτωβρίου 2021, με την υποστήριξη του Ιδρύματος «Μαρία Τσάκος» και της Τράπεζας Πειραιώς.
Στην παρουσίαση χαιρετισμό απηύθυναν ο Γ.Γ. της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος Θεμιστοκλής Π. Κοντογούρης και ο Προέδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος «Μαρία Τσάκος» Ευθύμιος Η. Μητρόπουλος.
Ακολούθησαν με ομιλίες οι: Θάνος Βερέμης, Ομότιμος Καθηγητής Ιστορίας ΕΚΠΑ, Μιχάλης Μόσχος, Φιλόλογος-Ιστορικός, Μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος «Μαρία Τσάκος», Δρ Χαρίκλεια Γ. Δημακοπούλου, Ιστορικός των Θεσμών και Δήμητρα Κουκίου, Αναπληρώτρια Διευθύντρια ΕΙΜ, επιμελήτρια της έκδοσης.
Η εκδήλωση έκλεισε με ομιλία του ιδρυτού του Ιδρύματος «Μαρία Τσάκος» Καπτα Παναγιώτη Ν. Τσάκου, με τίτλο «Χρέος μας να διατηρήσουμε τη ναυτοσύνη μας».
Τον συντονισμό της εκδήλωσης είχε η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Πουρνάρα.
Παρέστησαν επίσης ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Παναγιώτης Πικραμμένος, ο Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Γιάννης Πλακιωτάκης, ο βουλευτής κύριος Γιώργιος Κουμουτσάκος, ο Αρχηγός Στόλου Αντιναύαρχος Π.Ν. Στυλιανός Πετράκης, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ναυτιλιακής Συνεργασίας Λονδίνου κ. Χαράλαμπος Φαφαλιός, ο κύριος Νίκος Π. Τσάκος, ο κ. Σίμος Παληός, οι πρώην Υπουργοί κυρία Λούκα Κατσέλη, κ. Γιώργος Ανωμερίτης και κ. Γ. Μανιάτης, και πολλοί άλλοι επίσημοι, καθώς και εκλεκτοί φίλοι των συνδιοργανωτών της εκδήλωσης.

Στην ομιλία του ο καπτ Παναγιώτης Τσάκος ανέφερε τα ακόλουθα:

"Εξοχωτάτη Κυρία Πρόεδρε της Δημοκρατίας,
Κύριε Αντιπρόεδρε της Κυβέρνησης και Εκπρόσωπε του κ. Προέδρου της Κυβέρνησης,
Κύριε Υπουργέ Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής,
Κύριε Αρχηγέ του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού,
Κυρίες και Κύριοι,

Με τη σειρά μου να Σας ευχαριστήσω κι εγώ, Κυρία Πρόεδρε, γιά την μεγάλη τιμή που μας κάνετε να παρευρεθήτε στην σημερινή τελετή παρουσίασης του Λευκώματος «Το Ναυτικό στον Αγώνα του ̓21» που με περισσή φροντίδα, επιμέλεια, ενθουσιασμό και μεράκι ετοιμάσαμε, σε αγαστή και αρμονική συνεργασία, με το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.
Η παρουσία σας σήμερα εδώ, Κυρία Πρόεδρε, υπογραμμίζει, με τον πλέον περίτρανο και εύγλωττο τρόπο, όχι μόνο την σημασία και σπουδαιότητα που αποδίδετε στις εκδηλώσεις εορτασμού και τίμησης του Αγώνα της Εθνικής Παλιγγενεσίας, αλλά και τον φόρο τιμής που, όλοι εμείς οι Έλληνες, οφείλουμε στη Θάλασσα και τους ανθρώπους της. Και, γι’ αυτό, σας είμαστε ιδιαιτέρως ευγνώμονες.
Τιμώντας σήμερα, σε αυτόν τον περίλαμπρο και ιστορικό χώρο της Παλαιάς Βουλής, την συμβολή του ναυτικού μας στην Επανάσταση του ’21, αναλογιζόμαστε με σεβασμό και υπερηφάνεια, πόσα οφείλει ο πανάρχαιος, ναυσίβιος λαός μας, στη θάλασσα και στους ανθρώπους της που με γενναιότητα και πατριωτισμό συνετέλεσαν τόσο πολύ στη διασφάλιση της εθνικής μας επιβίωσης, αξιοποιώντας την ναυτοσύνη μας.
Την ναυτοσύνη, που, στην ιστορία των Ελλήνων, ταξιδεύει στο χρόνο πάνω στο καράβι που ονομάζεται Ελληνική γλώσσα, γλώσσα που την προσκυνούμε με τον κύριο Μπαμπινιώτη και την εξυμνούμε με την αείμνηστη Κική Δημουλά.

Ναυτοσύνη και γλώσσα έχουν διαχρονικά σμιλέψει τα χαρακτηριστικά αυτού του ανήσυχου λαού, όπως επεσήμανε πρόσφατα και η αξιαγάπητη Καθηγήτρια Μαρία Ευθυμίου.
Ξεκινώντας από την αρχαιότητα, υποκλινόμαστε στην ιστορική απάντηση-καταπέλτη του Θεμιστοκλή, στον Κορίνθιο ναύαρχο Αδείμαντο, την παραμονή της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας - «Με διακόσια πλοία στο νερό, πλήρως επανδρωμένα με Αθηναίους, έχουμε γη και πατρίδα!».
Μας συνεπαίρνει η λάμψη της φωτιάς, από την πυρπόληση της Τουρκικής ναυαρχίδας στο λιμάνι της Χίου, και μας γοητεύουν τ’ αθάνατα λόγια του Κωνσταντή Κανάρη στη σύναξη των προεστών των Ψαρών - «Τίποτ’, αρχόντοι, δεν φελλά – μονάχα το καράβι!».
Εκστασιαζόμαστε με τη βεβαιότητα που έτρεφε ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης στον χαλίβδηνο κέλητα, το νεότευκτο θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ», και στην ακλώνητη εμπιστοσύνη του στην γενναιότητα και ναυτοσύνη του πληρώματός του, όταν έστελνε το σήμα: «Με την δύναμιν του Θεού και τας ευχάς του Βασιλέως και εν ονόματι του Δικαίου, πλέω, μεθ’ορμής ακαθέκτου και με πεποίθησιν προς την νίκην, εναντίον του αιωνίου εχθρού του Γένους».
Μένουμε εμβρόντητοι με το επικό κατόρθωμα του αντιτορπιλλικού "Αδρίας", κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το οποίο, με τον ηρωικό κυβερνήτη του Ιωάννη Τούμπα, ταξίδεψε 730 μίλια, χτυπημένο από γερμανική νάρκη, ακρωτηριασμένο και χωρίς πλώρη από τα Δωδεκάνησα στην Αλεξάνδρεια, όπου κατέπλευσε υπό τις επευφημίες όλου του εκεί ναυλοχούντος συμμαχικού στόλου σε μία ακόμα επιβεβαίωση της αναγνώρισης του ηρωισμού και της απαράμιλλης ελληνικής ναυτοσύνης – μιάς ναυτοσύνης που τα χαρακτηριστικά της: εγρήγορση – τόλμη – εφευρετικότητα - ικανότητα - αποφασιστικότητα - επιδεξιότητα είναι κοινή και ενιαία τόσο για το Πολεμικό όσο και για το Εμπορικό μας Ναυτικό. Έτσι, στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Εμπορικό Ναυτικό πρωταγωνίστησε στην επιτυχή έκβαση του Πολέμου και αναγνωρίστηκε ως το Τέταρτο Όπλο των ενόπλων δυνάμεων. Το Ελληνικό Εμπορικό Ναυτικό, με 750 πλοία, δεύτερο σε μέγεθος, μετά το Αγγλικό μεταξύ των εμπόλεμων συμμάχων, συμμετείχε σε νηοπομπές, και θρήνησε στο τέλος απώλειες 3.000 ναυτικών και 500 πλοίων, τα περισσότερα των οποίων βυθίστηκαν αύτανδρα.
Στις μέρες μας, όμως, παρατηρείται το εξής παράδοξο: ενώ ο αριθμός των ελληνόκτητων εμπορικών πλοίων αυξάνει, και αυξάνει σταθερά, από χρόνο σε χρόνο, παραμένοντας στην κορυφή, ο αριθμός των Ελλήνων ναυτικών φθίνει δραματικά: τα ελληνόκτητα πλοία από 1.000 τη δεκαετία του ̓50- ̓60, έχουν αυξηθεί σε περίπου 5.000 σήμερα. Την ίδια στιγμή οι Έλληνες ναυτικοί από 140.000 τη δεκαετία του ̓50, που μπήκα εγώ στη θάλασσα, σήμερα απαριθμούν λιγότερους από 20.000, ενώ ο συνολικός αριθμών αλλοδαπών απασχολούμενων σε ελληνικά πλοία υπερβαίνει τις 200.000.
Κυρία Πρόεδρε, Κυρίες και Κύριοι,
Η εξέλιξη αυτή μας γεμίζει με αγωνία και επιβάλλει ν’ αφυπνιστούμε όλοι μας: πολιτεία – εφοπλισμός – ναυτεργασία - κοινωνία γενικότερα και να πάρουμε δραστικά μέτρα για να αποφευχθεί ο αφελληνισμός της ναυτιλίας μας. Αν δεν αντιδράσουμε και χαθή η ναυτοσύνη μας, θα δούμε να καταρρέει το ναυτιλιακό μεγαλούργημα που με τόσους αγώνες, κόπους και θυσίες, δημιουργήσαμε. Τότε θ’ απομείνουμε με μία ναυτιλία ισχυρή μεν από πλευράς πλοιοκτησίας αλλά στα χέρια ξένων ναυτικών και αλλοδαπών διαχειριστών που θα τη διαφεντεύουν έξωθεν της Ελλάδας, παντελώς αποκομμένη από τον εθνικό μας κορμό. Μία τέτοια εξέλιξη, η Ιστορία δεν θα μας την συγχωρέσει ποτέ.
Γι’αυτό απαιτείται μία εθνική, συλλογική εκστρατεία ομόψυχα και με όλες μας τις δυνάμεις. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει ν’ αποδοθεί στην παιδεία, δημόσια και ιδιωτική, και στην εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων ώστε, γαλουχημένα με αγάπη προς τη θάλασσα πηγή ισχύος και πλούτου της ναυσίβιας φυλής μας να στραφούν στο περήφανο ναυτικό επάγγελμα στελεχώνοντας πλοία και γραφεία. Είμαι βέβαιος ότι ο παριστάμενος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, κος Παναγιώτης Πικραμμένος και ο Υπουργός μας, κος Γιάννης Πλακιωτάκης, διακατέχονται από τα ίδια αισθήματα και θα είναι πρωτεργάτες στις προσπάθειες αυτές μαζί με τους συναρμόδιους Υπουργούς και άλλους φορείς και παράγοντες.
Έτσι, η μικρή σε έκταση και πληθυσμό χώρα μας, θα βρεθεί να διαφεντεύει το μεγαλύτερο στόλο του κόσμου έχοντας στα περισσότερα με ελληνική σημαία και με πάνω από 100.000 έλληνες ναυτικούς – να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε όλες τις θάλασσες, τους ωκεανούς και τα λιμάνια της υδρογείου.
Το ελληνικό ναυτιλιακό μεγαλούργημα μας κάνεις όλους περήφανους, ενισχύοντας, με την εθνικοπολιτική, οικονομική, δημοσιονομική και αμυντική σημασία του, τη θέση της πατρίδας μας στο παγκόσμιο στερέωμα – ιδιαίτερα σε μία εποχή, σαν τη δική μας, που χαρακτηρίζεται από έντονες γεωπολιτικές εξελίξεις.
Μέγα το της θαλάσσης κράτος!
Ως Έλληνας και ναυτικός αισθάνομαι υπερήφανος γιά τη Ναυτιλία της Πατρίδας μας και υποκλίνομαι στο μεγαλείο της!
Σας ευχαριστώ!".

Από την πλευρά του ο κ. Θήμιος Μητσρόπουλος ανέφερε τα εξής:

Εκ μέρους των Ιδρυτών και του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος «Μαρία Τσάκος» ̶ Διεθνές Κέντρο Ναυτικής Έρευνας και Παράδοσης, Σας ευχαριστούμε θερμά, Κυρία Πρόεδρε, που, με την παρουσία Σας, τιμάτε και λαμπρύνετε τη σημερινή τελετή.
Όταν, το 2016, καθίσαμε, με τους μέχρι τότε εν πολλοίς άγνωστους σε μας εκπρόσωπους του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, γύρω από ένα τραπέζι, στα γραφεία του Ιδρύματος μας στο Π. Φάληρο, στήσαμε, σε πρώτη φάση, ένα σκηνικό εορταστικών εκδηλώσεων γιά να τιμήσουμε ̶ εκείνοι, σαν κορυφαίος ιστορικός οργανισμός της χώρας και ̓μεις, σαν ένα θαλασσοκεντρικό Ίδρυμα που οφείλει στη θάλασσα την ύπαρξη, πρόοδο και ανάπτυξη του ̶ το κοσμοϊστορικό εκείνο γεγονός που, 200 χρόνια πριν, άνοιξε το δρόμο στη Χώρα μας ν’ αποτινάξη τα δεσμά μιάς σκλαβιάς 400 τόσων χρόνων και, στη συνέχεια, να στήση θεμέλια ελεύθερου, ανεξάρτητου και κυρίαρχου Κράτους που, τελικά, βρήκε το δρόμο και τη θέση του, ίσο μεταξύ ίσων, ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης, στην οποία δικαιωματικά ανήκε. Κί έτσι κάνοντας, να συμβάλουμε κί εμείς, Ίδρυμα και Μουσείο, στις άλλες παρόμοιες πρωτοβουλίες που αξιέπαινα αναλήφθηκαν γιά να τιμηθή η έναρξη του Αγώνα της Εθνικής Παλιγγενεσίας 200 χρόνια πριν.
Ποιός να φανταζόταν τότε, Απρίλιο του 2016, ότι την φετεινή χρονιά γιορτής και εθνικής ανάτασης, θα σκίαζαν δυό συμβάντα, εξ ίσου ύπουλα και καταστροφικά: ο κορωνοϊός, πρώτα και οι πυρκαγιές στη συνέχεια.
Η πανδημία του κορωνοϊού στοίχισε στην κοινή προσπάθεια Μουσείου και Ιδρύματος την αναβολή, εκτός από μιά ολόκληρη σειρά παρεμφερών εκδηλώσεων, δύο, ανά την Ελλάδα, ταξιδιών πλωτής Έκθεσης κειμηλίων του ’21 απ’ αυτά που φυλάσσονται στο ΕΙΜ ̶ ταξίδια που είχαν προγραμματισθή, σε συνεργασία με την Τράπεζα Πειραιώς, για τους φετεινούς Ιούνιο και Σεπτέμβριο.
Με τη βοήθεια του Θεού, ευελπιστούμε τα ταξείδια που αναβλήθηκαν να πραγματοποιηθούν του χρόνου τον Ιούνιο, ξεκινώντας από τη Χίο και με προορισμό περί τα 20 λιμάνια νησιών του Αιγαίου και της ηπειρωτικής χώρας.
Και ως προς τις πυρκαγιές, ευχή όλων μας είναι οι πληγές που άνοιξαν να επουλωθούν το ταχύτερο δυνατόν. Εμείς, σαν Ίδρυμα, σπεύσαμε να προσφέρουμε χρηματοδότηση γιά την κατάρτιση, υπό την αιγίδα της Ακαδημίας Αθηνών, μελέτης γιά την αναδάσωση της καμμένης, γύρω από την Αρχαία Ολυμπία, περιοχής.
Την πρόταση συνεργασίας που μας απηύθυνε, πέντε χρόνια πριν, το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο την αποδεχθήκαμε με ενθουσιασμό εκτιμώντας την διπλά: πρώτα, γιατί απέβλεπε στη τίμηση του κατά θάλασσα αγώνα όσα χρόνια διαρκούσε η Ελληνική Επανάσταση – χώρου ιδιαίτερου ενδιαφέροντος γιά το Ίδρυμα μας – και, παράλληλα, γιατί, από τα πολλά υπάρχοντα και λειτουργούντα στη Χώρα αξιολογώτατα ιδρύματα, το Μουσείο επέλεξε το δικό μας γιά τη πραγματοποίηση των έξοχων πρωτοβουλιών του παραγωγής του Λευκώματος που θα σας παρουσιασθή σε λίγο και οργάνωσης της Πλωτής Έκθεσης, στην οποία αναφέρθηκα προηγουμένως.
Θα μπορούσαν, οι φίλοι μας του Μουσείου, να διαλέξουν να τιμήσουν τον αγώνα στη στεριά και ν’ απευθυνθούν σ’ ένα, κατά βάση, στεριανό ίδρυμα. Προτίμησαν τη θάλασσα και ̓μας και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό.
Αφίσαμε, λοιπόν, και ̓μεις το παρά θιν αλός μέγαρο του Ιδρύματος μας στο Π. Φάληρο και ήρθαμε εδώ, στην καρδιά της Αθήνας, να σας φέρουμε, με το Λεύκωμα μας και την σε λίγο ομιλία του Καπτα Παναγιώτη Τσάκου, αύρα και αρμύρα της θάλασσας – της ίδιας θάλασσας γιά την οποία, με όπλο την απαράμιλλη ναυτοσύνη τους και με δίψα και φλόγα άσβεστη γιά λευτεριά και ανεξαρτησία, πολέμησαν, απέναντι σ’ έναν αλλαζόνα εχθρό που διέθετε στόλο υπέρτερο σε αριθμό και μέγεθος πλοίων, οι ναύτες του Αιγαίου: Ναύαρχοι, καπεταναίοι, γεμιτζήδες, πυρπολητές. Σ’ αυτούς όλους και στον επικό αγώνα, στον οποίο απεδύθησαν γιά κατίσχυση και επικράτηση στο Αιγαίο, σ’ αυτούς τους ήρωες, επώνυμους και αφανείς, είναι αφιερωμένο το Λεύκωμα που θα μας παρουσιάσουν ευθύς αμέσως επίλεκτες προσωπικότητες των γραμμάτων, τους οποίους και ευχαριστούμε γιά την πρόθυμη ανταπόκριση τους στη πρόσκληση που, Ίδρυμα και Μουσείο, τους απευθύναμε να συμβάλλουν στην αποψινή τελετή. Όπως ευχαριστούμε και την διακεκριμένη δημοσιογράφο κ. Μαργαρίτα Πουρνάρα που δέχθηκε το ρόλο συντονιστή της τελετής.
Τι επιδιώκουν Ίδρυμα και Μουσείο να αναδείξουν με το περί ού ο λόγος Λεύκωμα, αντίτυπα του οποίου θα σας αποσταλούν στις προσωπικές σας διευθύνσεις εντός των προσεχών ημερών; Βασικά να καταδείξουν τον ουσιαστικό – καταλυτικό εν πολλοίς – ρόλο που έπαιξε το Ναυτικό μας στην επίτευξη των στόχων της Επανάστασης του ̓21. Και μαζί μ’ αυτό, να καταδείξουν:
− Τον άρρηκτο, στη διαδρομή των αιώνων, δεσμό των Ελλήνων με τη θάλασσα,
− Τον διαχρονικό ρόλο της θάλασσας στην εξύφανση, διαμόρφωση και διαιώνιση της ελληνικής ψυχής,
− Την κατίσχυση των Ελλήνων στα θαλάσσια έργα χάρις στην ανυπέρβλητη υπεροχή της, ανά τους αιώνες, ναυτοσύνης τους και την, κατά συνέπεια, διαχρονική επιρροή γλώσσας και ναυτοσύνης στη διαμόρφωση του ελληνικού έθνους και, τέλος,
− Να συγκεντρώσει, το Λεύκωμα, μερικά από τα πιό συνοδευτικά/υποστηρικτικά, των όσων ήδη ανέφερα, ιστορικά πειστήρια που έχουν ανθολογήσει διακεκριμένες προσωπικότητες από τον σύγχρονο γαλαξία των γραμμάτων και των τεχνών, ο οποίος θεμελιώνει, κοσμεί και διατρανώνει, την μετεπαναστατική Ελλάδα.
Διακαής πόθος και ελπίδα μας είναι το Λεύκωμα να πετύχει τον σκοπό που τάξαμε όταν το ωραματιζόμαστε, και να καταδείξει στους αναγνώστες του, κατά τρόπο ευκρινή και μη επιδεχόμενο αμφισβήτησης ή αμφιβολίας, ότι το Ναυτικό μας διεδραμάτισε ρόλο κρίσιμο, καταλυτικό και αποφασιστικό στην αίσια διεξαγωγή και κατάληξη του Αγώνα του ̓21, στην αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού, στην απελευθέρωση, έστω και μερική, ιερών χωμάτων της πατρίδας και, τελικά, στην εισδοχή της στη λίστα των Ευρωπαϊκών Κρατών. Αν παραφράζαμε, για τους σκοπούς των στόχων του Λευκώματος, τα λόγια του Δημοσθένη, θα μας επιτρεπόταν να πούμε, για μιά χώρα καθαρόαιμα θαλασσινή σαν την Ελλάδα: «Δει δε ναυτικού και άνευ τούτου ουδέν έστιν γενέσθαι των δεόντων». Μήπως έτσι δεν το ̓χε πει ο Θεμιστοκλής, εμπιστευόμενος, 25 αιώνες πριν, την τύχη της Ελλάδας στα Ξύλινα Τείχη; Κι έτσι δεν το επανέλαβε, είκοσι τρεις αιώνες αργότερα, ο Κωνσταντίνος Κανάρης στη σύσκεψη των προεστών των Ψαρών πριν πλεύσει στη Χίο και πυρπολήσει τη ναυαρχίδα του Καπουδάν Πασά;
Μέλημα μας, ενώ προχωρούσαμε, συντροφιά με το πανάξιο προσωπικό του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου και συγγραφέων-ιστορικών υψηλού επιπέδου, στην ανεύρεση, ανάδειξη και συρραφή κειμένων που θα σκιαγραφούσαν, όσο πιό έντονα γινόταν, το ρόλο του Ναυτικού στην επιτυχή έκβαση του Αγώνα του ̓21, ήταν η προσφορά ενός ευρέος πεδίου αναδίφησης σε οποιονδήποτε καταγινόταν με την άντληση στοιχείων και πληροφοριών εμπεδωτικών του αδιάλειπτου δεσμού των Ελλήνων με τη θάλασσα και πώς στη θάλασσα διακυβεύτηκαν και κερδήθηκαν πολλά απ’ αυτά που συνετέλεσαν στην επιτυχή έκβαση της Επανάστασης. Έτσι κάνοντας, ο οιοσδήποτε ιστοριοδίφης εύκολα θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι, χωρίς τη διαχρονική ζύμωση μαζί της, ο Έλληνας δεν θα ήταν αυτό που η θάλασσα τον οιστρηλάτησε και σφυρηλάτησε να γίνει και, συνεχώς αναρριχώμενος, να καταξιωθή να κατακτήση στις μέρες μας την κορυφή του παγκόσμιου ναυτιλιακού στερεώματος – και η θάλασσα θα ήταν δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να βρει άλλο έθνος στον κόσμο ολόκληρο να τη «διαβάσει», «σπουδάσει», καλλιεργήσει, αξιοποιήσει, δαμάσει και συγχρόνως υπηρετήσει, θαυμάσει, αγαπήσει και ερωτευθεί, εκτιμήσει και σεβασθεί, θρηνήσει και συνάμα προβάλει, θεοποιήσει και ταυτόχρονα λατρέψει όσο έκανε, και συνεχίζει να κάνει, με πλήρη επίγνωση των όσων της οφείλει, το Ελληνικό Έθνος – ένα Έθνος, οι ατρόμητοι, αδάμαστοι, ριψοκίνδυνοι, διορατικοί, θαλασσοδιψείς, ναυσίβιοι, αειναύτες πολίτες του οποίου έχουν χαράξει τη πορεία της μοίρας και των πεπρωμένων του στη θάλασσα – που ποτέ δεν τους εγκατέλειψε, ποτέ δεν τους πρόδωσε και ποτέ δεν τους στέρησε τ’ άπειρα αγαθά της αλλά που πάντα τους αντάμειβε και τους ανταμείβει απλόχερα γιά την αγάπη, την εμπιστοσύνη και το σεβασμό που της δείχνουν!
Σας ευχαριστώ!".