www.TheSeaNation.gr

Από την Μητρόπολη Πειραιά τιμήθηκε ο πρόεδρος του ΕΒΕΠ κ. Β. Κορκίδης για την προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο αλλά και την Πειραϊκή Εκκλησία στο πλαίσιο εκδήλωσης που έγινε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά με θέμα την «καταπολέμηση της φτώχειας» . Στην ομιλία του, μετά την επίδοση των τιμητικών διακρίσεων απο τον Μητροπολήτη Πειραιά κ.κ. Σεραφείμ, ο κ. Κορκίδης ανέφερε τα ακόλουθα:
«Ευχαριστώ τη θρησκευτική μου οικογένεια, τον Σεβασμιότατο και την Ι.Μ. Πειραιά, για τις συμβουλές και τη καθοδήγηση, την επαγγελματική μου οικογένεια το ΕΒΕΠ, για τη δυνατότητα να κάνω την ευχή, πράξη και την εξ´αίματος οικογένεια μου, που με δίδαξε να μην αντιμετωπίζω τη φτώχεια με ελεημοσύνη, αλλά ως χρέος στον συνάνθρωπο μας.Τι είναι όμως η φτώχια; Πως την αντιλαμβανόμαστε; Μια τεχνοκρατική προσέγγιση θέλει με τον όρο φτώχεια να αναφερόμαστε στην οικονομική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έλλειψη επαρκών πόρων για την ικανοποίηση βασικών ανθρώπινων αναγκών. Το κατώφλι των βασικών αναγκών που ορίζει το όριο της φτώχειας διαφέρει από χώρα σε χώρα. Επιγραμματικά, θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως φτωχό ένα άτομο με βιοτικό επίπεδο κάτω από το ελάχιστο όριο διαβίωσης ή κάτω από το μέσο βιοτικό επίπεδο. Από τον ορισμό αυτό εξάγεται ότι η φτώχεια μπορεί να είναι φυσική ή κοινωνική, απόλυτη ή σχετική ή συνδυασμός και των δύο. Αλλά αυτή είναι η τεχνοκρατική προσέγγιση. Γιατί η άλλη είναι εκείνη που όλοι μας έχουμε αντιληφθεί καθώς μέσα στην κοινωνία που συναπαρτίζουμε η έννοια της φτώχιας δεν μπορεί να προσδιοριστεί. Την αντιλαμβανόμαστε .Και τούτο γιατί παρεμβαίνει ο ψυχισμός του καθενός και υπεισέρχεται η αντίληψη για το κοινωνικό σύνολο. Η Εκκλησία που «αγκαλιάζει» το κοινωνικό σύνολο έχει μια αξιόλογη συνεισφορά στην άμβλυνση του κοινωνικού φαινομένου που δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους. Και δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους καμία προσπάθεια εξάλειψης της φτώχιας. Είναι καθήκον όλων μας. Και δεν είναι ένα απλό-απλοϊκό «σύνθημα».Όταν μάλιστα μιλάμε για τον συνάνθρωπο τον πλησίον μας. Μπορεί οι εορταστική περίοδος των Χριστουγέννων να μας κάνει πιο ευαίσθητους αλλά η συνεισφορά στον πλησίον δεν έχει εορταστικές και μη περιόδους. Πρέπει να είναι συνεχής όχι μόνο προς την κατεύθυνση της εξασφάλισης των υλικών αναγκών, αλλά και της δημιουργίας εκείνων των προϋποθέσεων που θα δημιουργήσουν ευκαιρίες απασχόλησης και όχι μόνο. Αυτός πρέπει να είναι ο βασικός ρόλος της επιχειρηματικότητας απέναντι στη φτώχεια».