www.TheSeaNation.gr

Eπειδή ο χρόνος είναι ελάχιστος που διατίθεται θα προσπαθήσω να θέσω κάποιους προβληματισμούς που έχω και να βοηθήσω μετά και το Γιώργο στην κουβέντα... από την πλευρά την δική μου που είμαι στεριανός, επαγγελματίας, λογιστής, ελεγκτής, και δεν είμαι ούτε μηχανικός ούτε καπετάνιος κι ούτε εφοπλιστής για να έχω άποψη των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ναυτιλία αλλά έχω καλή εικόνα βάση της δουλειάς και της ιστορίας της εταιρίας μας που είναι 55 χρόνια στον Πειραιά και έχουμε δει όλη την εξέλιξη της ελληνικής ναυτιλίας από το ‘63 μέχρι τώρα με τα πάνω και τα κάτω το rice και fall πολλών αυτοκρατοριών όλα αυτά δημιουργούν κάποιους προβληματισμούς που έχω εγώ και θα ήθελα να τους μοιραστώ μαζί σας.

Ο λόγος αυτών των προβληματισμών είναι ότι ο κόσμος αυτή τη στιγμή, πάντοτε ενδεχομένως αλλά αυτή τη στιγμή ο κόσμος αλλάζει με έναν ραγδαίο μεν αλλά σταθερό τρόπο.

Το λέω αυτό γιατί όλες αυτές οι απειλές που ακούμε συνεχώς για την νέα τεχνολογία για το τι τα πλοία που έρχονται χωρίς προσωπικό, για τις πλατφόρμες των ναυλωτών οι οποίοι θα καταργήσουν τους brokers, όλα αυτά δεν θα έρθουν από τη μια μέρα στην άλλη, όπως δεν ήρθε από τη μια μέρα στην άλλη το να αγοράζουμε το amazon, το να παίρνουμε το taxi beat, να διαβάζουμε ότι θέλουμε στη Wikipedia.

Έρχονται σταδιακά, και σε κάποια φάση βρισκόμαστε σε ένα νέο περιβάλλον που όσοι δεν μπορούν να το δουν αυτό νωρίς βρίσκονται σαν το ψάρι στην στεριά, άρα, ακούμε συνεχώς για το τι θα έρθει και σε πολλά συνέδρια που πηγαίνω και μιλώντας με τον κόσμο υπάρχει όχι μια απαξίωση αλλά μια ότι αυτά στην ναυτιλία δεν συμβαίνουν στην ναυτιλία για παράδειγμα είμαστε κάπως διαφορετικοί και δεν φοβόμαστε όλες αυτές τις αλλαγές.

Ενδεχομένως ναι τα πλοία τα αυτόνομα να μην έρθουν ποτέ αλλά όπως δείχνει η κατάσταση της τεχνολογίας σε άλλες βιομηχανίες αν δεν έρθουν σε δέκα θα έρθουν σε δεκαπέντε σε είκοσι χρόνια.

Οι προκλήσεις λοιπόν που θεωρώ εγώ ότι είναι άξιες να σας τις αναφέρω για να μπορέσουμε να κουβεντιάσουμε μετά... Καταρχήν είναι... να θέσω κι ένα άλλο πλαίσιο... δηλαδή εγώ θεωρώ, με όλα αυτά που είπε ο κύριος Πετρόπουλος, και όπου αναφέρθηκαν κι όλοι οι ομιλητές πρότερα, η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στον τομέα της Ναυτιλίας, η Ελλάδα για να το πω έτσι για να ευθυμήσουμε παίζει champions league, η Ελλάδα είναι μια Real Μαδρίτης από την άποψη ότι η Real έχει τα πιο πολλά πρωταθλήματα, άρα όλοι αυτοί οι προβληματισμοί ισχύουν εάν θέλουμε να παραμείνουμε εκεί πάνω, εεε... τίποτα στην Ναυτιλία είναι τεράστια, το παγκόσμιο εμπόριο είναι τεράστιο, δουλειά θα υπάρχει για όλους στο μέλλον αλλά εάν η Ελλάδα ή η ναυτιλιακή εταιρία θέλει να παραμείνει στον αφρό, στο champions league, οφείλει να συμπεριφερθεί όπως συμπεριφέρεται βέβαια τόσο καιρό και προσαρμόζεται, άρα οι προβληματισμοί μου δεν είναι μόνο για να επιβιώσουμε δεν θέλω να φέρω την καταστροφή ότι αν δεν κάνουμε αυτά θα χαθούμε, πρέπει να αντιμετωπίσουμε κάποια από αυτά για να παραμείνουμε στο νούμερο ένα.

Οι προκλήσεις λοιπόν που έχει η ναυτιλιακή εταιρία αυτή την εποχή είναι κατ’ εμέ, μπορεί να είναι πολλές αλλά τις έχω ιεραρχήσει σε τρία: Οι σχέσεις της με τους αντισυμβαλλόμενους, η σχέση της με την τεχνολογία, και η σχέση της με το προσωπικό, κι όταν λέω προσωπικό εννοώ και της στεριάς και της θάλασσας. Προσπαθώ να δω και το χρόνο μου Γιώργο... ωραία... οκ... οι σχέσεις μας με τους αντισυμβαλλόμενους, θα το τρέξω λίγο για να δείτε τι εννοώ... Συνεχώς βγαίνουν νέοι κανονισμοί όχι μόνο για τα πλοία πάνω τα οποία είναι τεχνικοί κανονισμοί, αν θα είναι τα sox, τα nox, τα water balance αλλά κανονισμοί που επιβάλλουν την ναυτιλιακή εταιρία να λειτουργεί με έναν άλφα τρόπο... να αναφέρω έτσι χαρακτηριστικά... τα TMSA, τα Intermanager, Qualship21, Safeships και στο δικό μου χώρο τον οικονομολογιστικό την DPGR που είναι κάτι καινούργιο, τα KYC, FATCA, CRS. Και βλέπουμε συνεχώς, συνεχώς να μπαίνουν νέοι κανονισμοί, νέες διαδικασίες που μας επιβάλλει κάποιος άλλος να ακολουθήσουμε.

Αυτό προσθέτει τεράστιο κόστος και αλλάζει τις σχέσεις μας με τους αντισυμβαλλόμενους... άρα ξανά εάν θέλουμε να είμαστε νούμερο ένα, θέλουμε να είμαστε η Real Μαδρίτης αυτού του κόσμου κι όχι κάποια άλλη ομάδα πρέπει να δούμε όχι να το δούμε εμείς, να το θεωρήσουμε ότι είναι ένας μπελάς, αλλά να μπούμε στη θέση των άλλων και να δούμε πως οι άλλοι αντισυμβαλλόμενοι βλέπουν εμάς για να παίξουμε μπάλα με τους καλούς αντισυμβαλλόμενους δηλαδή εάν θέλουμε τις καλές τράπεζες, τους καλούς ναυλωτές, καλούς μεσίτες, καλά ναυπηγεία, Νηογνώμονες, Προμηθευτές, Πράκτορες, Ασφαλιστές, Δικηγόρους, Λογιστές και Ελεγκτές πρέπει η ναυτιλιακή εταιρία να ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο pattern compliance το οποίο για αρκετές είναι λίγο δυσβάσταχτο αυτή τη στιγμή.... Εεε... ναι για αυτό δεν θέλω σε αυτή τη φάση να πω να πω κάτι άλλο Γιώργο...

Αυτό μάλλον το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω που είδα στις σημειώσεις μου είναι ότι επιβεβαιώνεται και με την παρουσίαση του κυρίου Πετρόπουλου ότι αναγκαστικά οι εταιρίες για να μπορούν να κάνουν comply με όλα αυτά τα πράγματα πρέπει να μεγαλώσουν για να μπορούν να έχουν περισσότερο ειδικευμένο κόσμο για να μπορεί να κάνει όλα αυτά τα πράγματα...

Μια εταιρία με τα δύο τρία πλοία δύσκολα μπορεί να ανταπεξέλθει. Η σχέση με την τεχνολογία όπως σας είπα και πριν εγώ δεν το βλέπω πως θα μας καταστρέψει η τεχνολογία που ακούω συνεχώς στα συνέδρια για hiking για security, για το ένα για το άλλο... αλλά πως θα μας βοηθήσει να παραμείνουμε ανταγωνιστικοί... υπάρχουν πάρα πάρα πολλά πράγματα τα οποία οφείλουμε να έχουμε τις κεραίες μας ανοικτές, όπως το Big Data Analysis δηλαδή όλος αυτός ο χείμαρρος πληροφόρησης που έρχεται στο γραφείο από τα πλοία για performance πως αυτό το πράγμα μπορούμε να το αναλύσουμε για να προβλέψουμε ενδεχομένως να αντικαταστήσουμε ανταλλακτικά πιο νωρίς για να μη χαλάσει το πλοίο μας η διαφορά είναι ότι αυτός που δεν μπορεί να το προβλέψει πάντα θα ακολουθεί ενώ αυτός που μπορεί να το προβλέψει θα είναι proactive και το πλοίο του θα δουλεύει περισσότερες μέρες, είναι Chartering όπως σας είπα και πριν, πολλοί μεγάλοι ναυλωτές ανοίγουν πλατφόρμες σιγά-σιγά ουτοσώστε να μπαίνεις εσύ σαν ναυτιλιακή εταιρία μέσα ένα είδος taxi beat της ναυτιλίας.

Έχω διαβάσει πολύ αρνητικά άρθρα για αυτό έχω διαβάσει και θετικά. Το θέμα είναι αν το κάνει αυτό ο μεγάλος charter εσύ για να μπεις μέσα τι προδιαγραφές θα έχεις... θα αφήσουν όλο τον κόσμο να μπει μέσα ή θα αφήσουν τους λίγους και καλούς;

Και λογιστικά που είναι και το αγαπημένο μου θέμα... έξω στο περίπτερό μας θα δείτε την φορητή μηχανή που έφερε ο πατέρας μου το 63 όταν ήρθε στην Ελλάδα... εεε... με αυτή τη μηχανή κρατάγανε λογιστικά βιβλία το 1963, όταν τα λογιστικά βιβλία ήτανε σημειώσεις στα τσιγάρα του ιδιοκτήτη. Αυτό είναι αλήθεια δεν είναι απλά μύθος, είναι αλήθεια ότι οι ιδιοκτήτες γράφανε τους λογαριασμούς στο πακέτο τσιγάρων. Από αυτό το σύστημα στο διπλογραφικό ήτανε επανάσταση. Στο χειρόγραφο διπλογραφικό ήταν επανάσταση κι όμως έγινε.

Πολλοί λέγαν τότε όχι εγώ τα έχω όλα εδώ στην τσέπη μου είμαι μια χαρά. Μετά το 90 ήρθαν τα κομπιούτερ κι από τα χειρόγραφα διπλογραφικά πήγαμε στα manual, στα κομπιούτερ. Και τότε πολλοί λέγανε δεν θέλω κομπιούτερ είμαι μια χαρά. Και τώρα πάμε στο ίντερνετ στο web. Κι όπως καταλαβαίνεται πάρα πολλοί τώρα λένε όχι το web είναι κάτι το κακό δεν μπορώ να εμπιστευτώ το web για να έχω τα data μου πάνω. Κι εγώ σας λέω ότι η εταιρία που το 1990 είχε 30-40 άτομα προσωπικό για να κρατήσει βιβλία και τώρα έχει 10 σε λίγα χρόνια μπορεί να χρειαστεί μόνο έναν για να έχει, για να διαχειριστεί το data που μπαίνει στο leger που βρίσκεται κάπου στο σύννεφο αλλά όλοι έχουν πρόσβαση σε αυτό, προμηθευτές, πελάτες κι όλοι κάνουν εγγραφές κι εσύ απλά θέλεις έναν καλό compliance άνθρωπο να το παραβλέπει. Άρα η επιλογή θα είναι είτε θα έχεις λογιστήριο 15-20 άτομα για να ανοίγεις φακέλους, για να κάνεις εγγραφές, για να τα αρχειοθετείς ή θα τα έχεις όλα στο web. Επιλογή του καθενός είναι πότε θα αγκαλιάσει αυτή την τεχνολογία και να την αξιολογήσει αν αυτή η τεχνολογία θα τον κάνει πιο ανταγωνιστικό.

Το τελευταίο είναι το 3D-Printing. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρισδιάστατοι εκτυπωτές με ένα χιλιάρικο, ενάμιση χιλιάρικο που μπορεί ενδεχομένως στο μέλλον να μπορούν να τυπώσουν ανταλλακτικά πάνω στο πλοίο. Άρα αντί να κουβαλάς μαζί σου ένα... (ήχος χρονόμετρου) ααα τελείωσα... τελειώνω Γιώργο... αντί να κουβαλάς μαζί σου χιλιάδες κωδικούς μικροανταλλακτικών θα έχεις έναν εκτυπωτή θα τυπώνεις το ανταλλακτικό εκείνη την ώρα και δεν θα χρειαστείς ενδεχομένως ούτε forwarding ούτε τίποτα. Αυτές είναι οι τεχνολογίες που έρχονται που μπορεί να επηρεάσουν αλλά αυτό που λέω είναι ότι πρέπει να τις παρακολουθούμε. Κι εδώ αυτό το κομμάτι που είναι για το staff θα έλεγα εγώ πάλι το πρόβλημα δεν είναι αν θα βρούμε το κατάλληλο προσωπικό αλλά πως θα το κρατήσουμε.

Γιατί στο νέο κόσμο, σε αυτό τον κόσμο που έρχεται οι νέοι είναι πολύ διαφορετικοί από τους νέους του 60, του 70 και του 80, είναι νέοι οι οποίοι επιζητούν την αξιοκρατία, είναι πολύ mobile, τα παιδιά μας όλα το να μπουν σε ένα αεροπλάνο και να πάνε στην Ευρώπη να δουλέψουν είναι το ίδιο όπως πηγαίναμε εμείς ενδεχομένως από τον Πειραιά στην Πάτρα και αυτό βέβαια είναι και το μεγάλο πρόβλημα αυτή τη στιγμή της Ελλάδας πως θα κρατήσει τους νέους άρα και η ναυτιλιακή εταιρία ο προβληματισμός είναι πως θα μπορεί να αναπτύξει σωστά τον κόσμο της. Τώρα, πως θα αντιμετωπίσουμε αυτά τα πράγματα για να τελειώσω.

Επειδή ζούμε σε μια πολύ υψηλής τεχνολογίας εποχή πρέπει συνεχώς να επαναπροσδιοριζόμαστε. Τίποτα δεν είναι δεδομένο πια. Θέλει θετικό πνεύμα, ανοικτό μυαλό και κριτική σκέψη. Δεν μπορούμε να εισάγουμε τεχνολογίες μόλις βγούνε δεν είμαστε ναυτιλία ή κάποια εταιρία το πειραματόζωο αλλά χρειάζεται οπωσδήποτε να τα παρακολουθούμε πάρα πάρα πολύ στενά. Αυτό ξεκινά από την κορυφή από τον ίδιο τον πλοιοκτήτη και κατεβαίνει προς τα κάτω.

Αυτός θα δώσει το πνεύμα, το ανοικτό πνεύμα για να μπορεί ο κόσμος από κάτω να κάνει innovation. Κι εδώ είναι αυτό που θέλω να σταθώ για να καταλήξω ότι αυτά δεν γίνονται πια one man show. Δηλαδή οι εποχές όπου υπήρχε ένας άνθρωπος ο οποίος μπορούσε να κάνει τα πάντα φτάνει προς το τέλος της σαφως ο ένας δίνει τον τόνο δίνει την ενέργεια δίνει την κατεύθυνση αλλά δεν είναι αρκετός πια. Χρειάζονται συνέργειες μεταξύ του προσωπικού με τους συνεργάτες τους εξωτερικούς με τους peers τις άλλες ναυτιλιακές εταιρίες για να μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτό που θα έρθει.

Δηλαδή, εγώ αυτό το σύνθημα είναι ισχύ εν τη ενώσει, όλοι μαζί και πάντα να έχουμε υπόψη τη φόρμουλα 1+1 είναι περισσότερο του 2.

Αυτό θα γίνει μόνο εάν εκμεταλλευτεί η εταιρία το τεράστιο κεφάλαιο που έχει μέσα της το IQ των νέων της των ανθρώπων να το εκμεταλλευτεί με έναν τρόπο που θα προσθέσει αξία και θα μπορέσει η εταιρία να έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι και της άλλης αλλά και να διατηρήσει την Ελλάδα στην πρώτη θέση που είναι.