www.TheSeaNation.gr

Το 2018 ήταν μια καλή χρονιά για το χύδην εμπόριο μεταλλευμάτων, καθώς ενισχύθηκε η εξαγωγή μεταλλεύματος νικελίου από την Ινδονησία, κυρίως προς την Κίνα.

Μέχρι το Νοέμβριο οι μεταφορές ινδονησιακού μεταλλεύματος είχαν φτάσει τα 13,6 εκατ. τόνους, ενώ ολόκληρο το 2017 ήταν στους 3,8 εκατ. τόνους.

Επίσης, οι Φιλιππίνες αύξησαν την εξόρυξη μεταλλεύματος νικελίου κατά 5%, σε σχέση με το 2017, αν και οι αρχικές εκτιμήσεις προέβλεπαν μείωση.

Αυτή η αύξηση στο εμπόριο των μεταλλευμάτων προήλθε από την αύξηση της κινέζικης ζήτησης, αφού το νικέλιο αποτελεί βασικό συστατικό στην παραγωγή χάλυβα.

Για το 2019 οι εκτιμήσεις διατηρούνται θετικές, καθώς η παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα αναμένεται να αυξηθεί στους 30 εκατ. τόνους (από 28 εκατ. τόνους που ήταν οι αρχικές εκτιμήσεις).

Αξίζει να σημειωθεί πως η Κίνα καλύπτει πάνω από τη μισή παγκόσμια παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.

Ας δούμε πως κινήθηκε η αγορά ξηρού φορτίου ανά μέγεθος πλοίου.

Η δραστηριότητα στα CAPES ήταν υποτονική κατά τη διάρκεια των διακοπών των εορτών. Η προηγούμενη εβδομάδα ξεκίνησε πολύ χαλαρά, ωστόσο από τα μέσα της εβδομάδας παρατηρήθηκε στον Ειρηνικό κάποια δραστηριότητα από τους μεταλλωρύχους και κάποια φορτία από την Αν. Ακτή της Αυστραλίας.

Ο Ατλαντικός διατήρησε το θετικό κλίμα.

Συνοπτικά αναφέρουμε πως τα υπερατλαντικά ταξίδια (TΑ) έκλεισαν την προηγούμενη εβδομάδα στα $ 16,5K /ημέρα ($ +0,2Κ/ημέρα σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα).

Αυτή την εβδομάδα περιμένουμε σταθερότητα στην αγορά.

Επίσης, το Ισοδύναμο χρονοναύλωσης στην περιοχή της Βραζιλίας (TCE) έκλεισε την περασμένη βδομάδα στα $ 14,9K /ημέρα, με αύξηση 1Κ /ημέρα και το TCE για τα κυκλικά ταξίδια στην περιοχή του Ειρηνικού έκλεισε στα $ 14K/ημέρα, με οριακή αύξηση 0,5Κ /ημέρα, σε σχέση με την προηγούμενη, αν και οι περισσότεροι ανθρακωρύχοι έδειξαν κάποια δραστηριότητα.

Σχετικά με τα KAMSARMAXes /PANAMAXes, η αγορά παρέμεινε σταθερή μετά τις διακοπές, περιμένοντας περισσότερη δραστηριότητα αυτή την εβδομάδα. όμως στον Ατλαντικό, στην περιοχή της ECSA, η αγορά ήταν πιεσμένη, καθώς ήταν μεγάλος ο αριθμός των διαθέσιμων πλοίων και ταυτόχρονα παρατηρήθηκε έλλειψη φορτίων για υπερατλαντικά ταξίδια.

Τα KMXs έκλειναν φορτία από την περιοχή της ECSA με $ 14Κ +400Κ ΒΒ. Επίσης, το TCE για κάποια φορτία στη Βαλτική έφτασε στα $ 7Κ /ημέρα.

Στην Ανατολή, ο Β. Ειρηνικός ήταν ενεργός αν και στην αγορά είδαμε πολύ λίγα φορτία και κλεισίματα από τους ανθρακωρύχους.

Οι ναύλοι για τα KMXs από τη Β. Κίνα πλησίασαν τα $ 11Κ /ημέρα και για μικρή διάρκειας ναυλώσεις ξεπέρασε τις $ 11,5Κ /ημέρα.

Τα φορτία άνθρακα μεταξύ Ινδοκίνας έκλειναν με ναύλους γύρω στα $ 9Κ/ημέρα για πλοία τύπου LME που άνοιγαν μεταξύ Ν.Α. Ασίας και Ν. Κίνας, ενώ τα αντίστοιχα KMXs έκλειναν στα $ 10Κ /ημέρα.

Επιπλέον, τα κυκλικά ταξίδια στην περιοχή της Αυστραλίας έκλειναν στα $ 10Κ /ημέρα για τα KMXs και + $1-2Κ /ημέρα για τα PPMXs, που άνοιγαν στην περιοχή μεταξύ Ιαπωνίας –Β.Κίνας.

Για τα SUPRAMAXes -ULTRAMAXes, είδαμε την αγορά του Ατλαντικού να επανέρχεται με αργούς ρυθμούς μετά το διάλειμμα των διακοπών.

Τα διαθέσιμα πλοία στην περιοχή του Αμερικάνικου κόλπου παρέμεινε σταθερή, ωστόσο οι ναύλοι για τα άμεσα διαθέσιμα πλοία μειώθηκαν.

Ενδεικτικά αναφέρουμε πως ένα SMX για ταξίδι από τον Αμερικάνικο κόλπο προς την Αίγυπτο πληρωνόταν με $ 18,5Κ /ημέρα, ενώ τα λιγοστά SCRAP φορτία στην Αν. Μεσόγειο πλήρωναν $ 11Κ /ημέρα.

Από την άλλη πλευρά, στην περιοχή του Ειρηνικού είδαμε η αγορά να επιστρέφει σε κανονικούς ρυθμούς με περισσότερες απαιτήσεις να εμφανίζονται στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας.

Στο Β. Ειρηνικό υπάρχουν ακόμα αρκετά διαθέσιμα τα πλοία, αλλά οι ναυλωτές περίμεναν την τελευταία στιγμή να κινηθούν, ώστε να επωφεληθούν από την πίεση που δέχονταν οι πλοιοκτήτες.

Οι ναύλοι για τα πλοία που κλείνονταν στην περιοχή του NOPAC κυμάνθηκαν στα $ 9,5-11Κ /ημέρα (για τα SMX και UMX, αντίστοιχα).

Στο Ν. Ειρηνικό, είδαμε μεγαλύτερη συγκέντρωση διαθέσιμης χωρητικότητας, με αποτέλεσμα να υπάρχει έντονος ανταγωνισμός για το κλείσιμο κάποιας ναύλωσης.

Ως εκ τούτου, είδαμε μείωση των ναύλων στα επίπεδα των $ 9-9,5Κ /ημέρα για κυκλικά ταξίδια, με άνθρακα, στην Ινδονησία και με παράδοση στη Σιγκαπούρη.

Για τις χρονοναυλώσεις, τα πλοία που είχαν παράδοση μεταξύ Σιγκαπούρης –Ιαπωνίας έκλειναν στα $ 10,5 -12,5Κ /ημέρα (για τα SMX και UMX, αντίστοιχα).