www.TheSeaNation.gr

Στο δομικό σχηματισμό του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής φαίνεται να εστιάζεται το ενδιαφέρον φορέων της ναυτιλίας και του επιχειρείν αλλά και διπλωματικών παραγόντων που αναμένουν το νέο στίγμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο επενδυτικό πεδίο. Η ισχυροποίηση της παρουσίας του Λιμενικού Σώματος στα διεθνή for a αλλά και του υποστηρικτικού του ρόλου σε μείζονος σημασίας θέματα για την ναυτιλία της χώρας αποτελεί ένα ιδιότυπο «στοίχημα» για την νέα ηγεσία του ΥΝΝΠ αλλά και των γενικών γραμματέων που θα επιλεγούν. Καθώς το υπουργείο χειρίζεται μία πλειάδα θεμάτων γεγονός που στο παρελθόν του είχαν προσδώσει την ιδιότητα «πολύ-υπουργείου». Από τα μείζονος σημασίας θέματα που θα έχει να χειριστεί η νέα ηγεσία του ΥΝΝΠ θα είναι εκείνο του εκσυγχρονισμού της ναυτικής εκπαίδευσης και της αναμόρφωσης του «μείγματος» για την παραγωγή ικανού αριθμού καταρτισμένων στελεχών σε όλα τα επίπεδα. Ουσιαστικά οι «προδιαγραφές» έχουν προσδιοριστεί από την Ε.Ε.Ε. με τον πρόεδρο της κ. Θ. Βενιάμη να έχει δώσει το στίγμα της κατεύθυνσης πρόσφατα σε συνέντευξη Τύπου στο πλαίσιο του Greek Shipping Summit.
«Στοίχημα» αποτελεί και η λιμενική πολιτική. Και τούτο γιατί αφ ενός θα πρέπει να εκπεμφθεί, επί τέλους, το σωστό μήνυμα στους επενδυτές διεθνώς με την «τακτοποίηση» της εκκρεμότητας του master plan του ΟΛΠ- COSCO αλλά και με την επιτάχυνση των διαδικασιών για την αξιοποίηση των λοιπών στρατηγικής σημασίας λιμένων. Αρχής γενομένης από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης όπου εκτός του επιχειρηματικού ενδιαφέροντος έχει καταγραφεί και έντονο διπλωματικό παρασκήνιο. «Πτυχή» του θέματος της λιμενικής πολιτικής με ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα είναι το «επίπεδο συνεργασίας» που θα επιτευχθεί με τα άλλα συναρμόδια υπουργεία (Οικονομίας, Εσωτερικών, Άμυνας, Τουρισμού-Πολιτισμού, Μεταφορών- Υποδομών κλπ) καθώς στο παρελθόν γραφειοκρατικές και άλλες αγκυλώσεις λειτούργησαν ανασχετικά της ανάπτυξης ενός υγιούς λιμενικού συστήματος. Αυτό ακριβώς το θέμα της «συνεργασίας» θα είναι ένα ακόμη «στοίχημα».
«Στοίχημα» όμως αποτελεί και η άσκηση «ακτοπλοϊκής πολιτικής». Με μία σωρεία μελετών που έχουν εκπονηθεί την τελευταία εικοσαετία και πλέον το «μοντέλο» των καλύψεων της νησιωτικής Ελλάδας καθίσταται «κρίσιμο». Και τούτο γιατί η βασική πρόκληση που αντιμετωπίζει η ελληνική ακτοπλοΐα είναι η ανανέωση του στόλου της σε συνάρτηση με το θέμα των καυσίμων τόσο από την πλευρά του κόστους τους όσο και της δυνατότητας παλαιοτέρων μονάδων να «εκσυγχρονιστούν» ως προς την χρήση των νέων τύπων καυσίμων. Ο ακτοπλοϊκός τομέας είναι μείζονος σημασίας για τις νησιωτικές οικονομίες και γενικά για την οικονομία της χώρας δεδομένου ότι στην ακτοπλοΐα «πατάει» η τουριστική ανάπτυξη των νησιωτικών συγκροτημάτων. Αυτό που «βλέπει» ο τουριστικός πράκτορας που κατευθύνει τις τουριστικές ροές αλλά και που αντιμετωπίζει ο νησιώτης στην καθημερινότητά του είναι το κόστους του ακτοπλοϊκού εισιτηρίου σε συνάρτηση με τη συχνότητα τω δρομολογίων που ουσιαστικά μετουσιώνει την «ακτοπλοϊκή πολιτική».
Τέλος το θέμα της λειτουργικής αποκατάστασης των επιχειρησιακών μέσων που διαθέτει το Λιμενικό Σώμα αλλά και του εκσυγχρονισμού του παραμένει επίσης ζητούμενο.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.