www.TheSeaNation.gr

Συμμαχίες, συνενώσεις δυνάμεων, καθετοποιήσεις στις αλυσίδες των logistics, ναυπηγήσεις γιγάντων σε μεταφορική ικανότητα TEU. Όλα αυτά μαζί και το καθένα από μόνο του συντελεί σε μία δομικών διαστάσεων αλλαγή που φαίνεται να επέρχεται καθώς η παγκόσμια οικονομία αναζητά διεξόδους φθηνότερης όσο το δυνατόν διακίνησης εμπορευμάτων επικαλούμενη συν τοις άλλοις και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Η πραγματικότητα όμως είναι μία σύμφωνα με τις αναλύσεις που κάνουν το γύρω του διαδικτύου, οι οποίες συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι προσεχώς τα μεγάλα λιμάνια θα κληθούν να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην «επόμενη ημέρα».

Αλλά το ποιο είναι και πως προσδιορίζεται η έννοια «μεγάλο λιμάνι» επίσης αποτελεί αντικείμενο διαμάχης. Είναι το λιμάνι που έχει προβλέψει έγκαιρα να έχει τους κατάλληλους εξοπλισμούς; Το λιμάνι που συγκεντρώνει εξοπλισμούς, ταχύτητα απόκρισης και χαμηλές τιμές;

Το λιμάνι που είναι στη «σωστή» για την παρούσα φάση γεω-στρατηγική θέση; Η ναυπήγηση των γιγαντιαίων πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων έχει πυροδοτήσει εκ νέου τις συζητήσεις και τις «επι χάρτου ασκήσεις» για το αύριο στρατηγικής σημασίας λιμένων για το «παγκόσμιο σύστημα» στο οποίο ενυπάρχει καλώς –κακώς και ο Πειραιάς.

Διαφαινομένων των εξελίξεων καθώς ΗΠΑ, Κίνα και ΕΕ «εξετάζουν» τυχόν στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό κύκλοι των χρηστών των λιμενικών εγκαταστάσεων σημειώνουν ότι προσεχώς θα υπάρξει ένα διαξονικό σύστημα όπου τα «μεγάλα» πλοία θα προσδιορίζουν τις βασικές ρότες και λιμάνια και τα μέχρι χθες «μεγάλα» εντασσόμενα στα «μικρότερα» θα συνεπικουρούν τα «μεγάλα» σε ένα σύστημα κατ αναλογία με το σημερινό (mother – feeder) αλλά με αλλαγές στον ισχύοντα λιμενικό χάρτη παγκοσμίως. Και το ερώτημα παραμένει. Ποια λιμάνια θα χάσουν μερίδιο του σημερινού τους έργου και σε ποια ακτίνα δράσης;