www.TheSeaNation.gr

Χωρίς «άσο στο μανίκι»…

Την ποιότητα, συνέπεια και ταχύτητα χάρη στις σιδηροδρομικές τους υποδομές που καλύπτουν τα λιμάνια τους έχουν ρίξει στο τραπέζι των συζητήσεων Ιταλία και Γαλλία οι οποίες εποφθαλμιούν την ευρωπαϊκή απόληξη του India – Middle East – Europe Economic Corridor (IMEC). Πέραν του διπλωματικού παρασκηνίου τοι οποίο και εξελίσσεται από της συναντήσεως του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ινδό ομόλογό του, που «κτύπησε καμπανάκι» στην διπλωματική σκηνή Ιταλοί και Γάλλοι έχουν ρίξει σε καθαρά τεχνικό επίπεδο στις συζητήσεις που εξελίσσονται το θέμα των σιδηροδρομικών τους καλύψεων ως βασικού στοιχείου για την ταχεία διασπορά των προερχόμενων από την Ινδία, και όχι μόνο, εξαγώγιμων προϊόντων στις αγορές της Ευρώπης. Ωστόσο Γαλλία και Ιταλία φαίνεται ότι «λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο» αφού η Γερμανία με το λιμάνι του Αμβούργου ήδη υπερκαλύπτει τις ανάγκες των Ινδών εξαγωγέων με την «θρυλική» για τα ευρωπαϊκά δεδομένα σιδηροδρομική του κάλυψη και την διασύνδεσή του με τα inland port εντός και εκτός γερμανικής επικράτειας. Κατά αναλογία με αυτό που είχε συμβεί με την Κίνα, η οποία επένδυσε στον Πειραιά οι Ινδοί εξαγωγείς βλέπουν τώρα τους χρόνους και τα κόστη διαμετακόμισης γεγονός που έχει θέσει σε κατάσταση συναγερμού το Αμβούργο. Γεγονός είναι ότι στο σκηνικό που τείνει να δημιουργηθεί περί τον IMEC η Ελλάδα παραμένει σε αυτό, χωρίς ωστόσο στο διπλωματικό και εμπορικό «πόκερ» που εξελίσσεται να διαθέτει «κανένα άσο στο μανίκι». Και τούτο γιατί η ελληνική σιδηροδρομική κάλυψη και οι ανάλογες υποδομές απέχουν «έτη φωτός» από τις ανάλογες σιδηροδρομικές υποδομές και καλύψεις Ιταλίας, Γαλλίας και Γερμανίας. Ενδεχομένως η σιδηροδρομική κάλυψη θα «κάψει» τις ελληνικές προσπάθειες να φέρουν οι Ινδοί τον IMEC έστω και σε ένα λιμάνι της κεντρικής Ελλάδας που «έπαιξε» πρόσφατα την ίδια στιγμή που στην «φαρέτρα» του ανταγωνισμού υπάρχει και η ταλαιπωρία των Κινέζων, και όχι μόνο, από την υφιστάμενη κατάσταση στο σιδηροδρομικό άξονα Πειραιά - Θεσσαλονίκης. Έχει καταστεί προφανές ότι ο ελληνικός σιδηροδρομικός άξονας για να πλησιάσει τα βασικά σιδηροδρομικά στάνταρ άλλων χωρών μελών της Ε.Ε. θα απαιτηθεί κατ΄ εκτίμηση των εμπειρογνωμόνων μια συναπτή πενταετία και υπό την προϋπόθεση ότι τα έργα θα γίνουν εντός των χρονοδιαγραμμάτων και χωρίς άλλα «ατυχήματα». Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι μόνο για την σιδηροδρομική κάλυψη του λιμανιού του Πειραιά «χάθηκαν» σε συζητήσεις, σχεδιασμούς και ενστάσεις κοντά στα είκοσι χρόνια ενώ την ίδια ώρα έχουν χαθεί σε συζητήσεις, σχεδιασμούς και εξαγγελίες πάνω από δέκα χρόνια για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης όσον αφορά στην βελτίωση των εκεί σιδηροδρομικών υποδομών και σύνδεσης με το δίκτυο της Βουλγαρίας, Ρουμανίας και Ουγγαρίας η γεωπολιτική σημασία της οποίας είναι προφανής.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.