www.TheSeaNation.gr

Της φαίνεται αλλόκοτο της κυρίας Κριστίν Λαγκάρντ το γεγονός πως οι Έλληνες εφοπλιστές προθυμοποιήθηκαν να συμβάλουν εθελοντικά στα δημόσια έσοδα της χώρας, ενώ ταυτόχρονα η φορολογία της ναυτιλίας στην Ελλάδα καλύπτεται από το Σύνταγμα, όπως δηλώνει η ίδια σε συνέντευξη της στην Huffington Post.

Την ίδια ώρα, δεν της φαίνεται διόλου αλλόκοτο το να χρηματοδοτείται μια ιδιωτική ναυτιλιακή εταιρία με 1,2 δις ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό μιας χώρας για να διασωθεί από την χρεωκοπία, όπως συνέβη την περίοδο 2009-2010 με την γαλλική CMA-CGM (!).

Προφανώς η κυρία Λαγκάρντ θεωρεί απόλυτα φυσιολογικό να διασώζουν οι γάλλοι φορολογούμενοι μια ιδιωτική ναυτιλιακή εταιρία, ενώ την ίδια ώρα δεν θεωρεί καθόλου φυσιολογικό το να υπάρχουν ναυτιλίες, όπως η Ελληνική, που στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις και δεν έχουν λάβει ποτέ όσο υπάρχουν ούτε ένα σεντς κρατικής ενίσχυσης.

Εν τέλει δεν θα απέχει κανείς ούτε πόντο από την πραγματικότητα που μας λέει πως οι ευρωπαίοι εταίροι μας, είτε πρόκειται για γερμανούς, είτε για γάλλους, είτε ακόμη και για τους μαλτέζους που υπάρχουν στη ναυτιλία ελέω των Ελλήνων εφοπλιστών, με αφορμή την κρίση στην Ελλάδα, νομίζουν πως βρήκαν έναν πολύ ωραίο τρόπο να βάλουν τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι στη ναυτιλία των Ελλήνων την οποία οι ναυτιλίες των δικών τους κρατών, είτε την κοιτούν εδώ και δεκαετίες με το κιάλι, είτε υπάρχουν, επειδή υπάρχουν Έλληνες εφοπλιστές.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός πως σε αυτό το ανθελληνικό μπαράζ κατά της ναυτιλίας των Ελλήνων αποφεύγουν επιμελώς να συμμετάσχουν οι Άγγλοι, μιας και γνωρίζουν πολύ καλά πως το Λονδίνο θεωρείτε και είναι διεθνές ναυτιλιακό κέντρο με αξιόλογη συμμετοχή στο ΑΕΠ της χώρας, επειδή οι Έλληνες εφοπλιστές στηρίζουν δυναμικά εδώ και πολλές δεκαετίες τις κάθε είδους υπηρεσίες που παρέχει.

Όχι δηλαδή πως δεν έχουν και αυτοί πρόβλημα που βρέθηκαν από θαλασσοκράτηρα αυτοκρατορία να περιμένουν να επιβιώσουν από εκείνους που κυνήγησαν ανελέητα στις αρχές του 20ου αιώνα, αλλά ξέρουν πως «χέρι που δεν μπορείς να δαγκώσεις, το φιλάς...».

Αντίθετα με την Αγγλία, κράτη όπως η Γερμανία ή η Γαλλία που δεν διαθέτουν καμιά σοβαρή ναυτιλιακή κουλτούρα, με μια ναυτιλιακή κοινότητα η οποία συνήθως συγκροτείται από ναυτιλιακές εταιρίες που έχουν μάθει να τσαλαβουτούν στον δημόσιο κορβανά, διατυμπανίζοντας μάλιστα πως προσφέρουν και σημαντικό έργο στις εθνικές οικονομίες τους μιας και έχουν αποκλειστική και προνομιακή πρόσβαση στα «στρατηγικά φορτία» των κρατών στα οποία εδρεύουν, στέλνοντας τον ελεύθερο ανταγωνισμό αδιάβαστο, μας κουνάνε σήμερα το δάκτυλο και μας ζητούν να προστρέξουμε εθελοντικά να διαλύσουμε τη ναυτιλία μας, γιατί δήθεν οι εφοπλιστές δεν πληρώνουν φόρους ή όταν πληρώνουν φόρους το κάνουν εθελοντικά.

Ο κ. Σόιμπλε είναι πανέτοιμος να μας πει τι πρέπει να κάνουμε για να φορολογήσουμε τη ναυτιλία μας, αλλά την ίδια ώρα δεν ξέρει τι να πει στους γερμανούς επενδυτές των γερμανικών ναυτιλιακών κοινοπρακτικών σχημάτων που εμπνεύστηκε πριν από δεκαετίες και σήμερα καταρρέουν το ένα πίσω από το άλλο ξεπουλώντας τα πλοία τους σε Έλληνες.

Δεν ξέρει τι να πει στους γερμανούς επενδυτές πως είναι δυνατόν και για ποιούς λόγους οι γερμανικές τράπεζες αρνούνται εδώ και μια πενταετία περίπου να χρηματοδοτήσουν αυτά τα κοινοπρακτικά σχήματα, την ίδια ώρα που παρακαλάνε τους Έλληνες εφοπλιστές για να τους δώσουν δάνεια για να αγοράσουν τα γερμανικά πλοία... Παραδείγματα ουκ ολίγα...

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας.

Και ο κ. Σόιμπλε και η κυρία Λαγκάρντ και η Ελληνική κυβέρνηση και τόσοι άλλοι, εδώ και έξω, γνωρίζουν πολύ καλά πως δεν μπορούν να φορολογήσουν τη ναυτιλιακή δραστηριότητα, είτε αυτή αφορά Έλληνες, είτε αρειανούς...

Και όσοι συνεχίζουν να υποστηρίζουν πως μπορεί να γίνει και απλά χρειάζεται πολιτική βούληση, είναι παντελώς άσχετοι απο ναυτιλία.

Αφού λοιπόν το γνωρίζουν γιατί επιμένουν;

Απλά επιμένουν γιατί με τον τρόπο αυτό πιστεύουν ότι μπορούν να πλήξουν την Ελληνική ναυτιλία και να την περιορίσουν μπας και με τον τρόπο αυτό φτιάξουν λίγο χώρο παραπάνω για τις δικές τους ναυτιλίες και φυσικά αδιαφορούν παντελώς για τα όσα θα χάσει η Ελλάδα κόβοντας τους δεσμούς της με τη ναυτιλία.

Η Ελληνική κυβέρνηση λοιπόν οφείλει να τους διαψεύσει και δεν θα τους διαψεύσει επιλέγοντας να μην φορολογήσει τη ναυτιλία, αλλά θα τους διαψεύσει επιλέγοντας να κάτσει στο ίδιο τραπέζι με τους Έλληνες εφοπλιστές και χωρίς φόβους και πάθη, φτιάξει ένα πλάνο από κοινού μαζί τους, το οποίο θα διασφαλίζει μεν το φορολογικό καθεστώς της ναυτιλίας, θα εμπλέκει δε δυναμικά το ναυτιλιακό κεφάλαιο σε σημαντικές επενδύσεις στην ξηρά.

Ένας και μοναδικός πρέπει να είναι ο στόχος.

Όχι η φορολόγηση της ναυτιλίας, η οποία ούτως ή άλλως είναι ένα άπιαστο όνειρο, αλλά η ισχυρότερη σύνδεση της εθνικής οικονομίας του τόπου με το ναυτιλιακό κεφάλαιο.

Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός πρέπει και οι δύο πλευρές να είναι έτοιμες να κάνουν όσα πρέπει, θυσιάζοντας πρώτα – πρώτα ένα κομμάτι του ιδεολογικού τους υπόβαθρου που μας στερεί σήμερα μοναδικές ευκαιρίες για πραγματική ανάπτυξη.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.