www.TheSeaNation.gr

Ενδιαφέρουσες εξελίξεις φαίνεται να κρύβουν «πτυχές» της εφοδιαστικής και των συνδυασμένων μεταφορών που θα φωτιστούν το τρέχον έτος και οι οποίες σχετίζονται με τις σιδηροδρομικές εξελίξεις. Την τελευταία τριετία της πρώτης εικοσαετίας του 21ου αιώνα σχεδόν «σιωπηρά» η Κίνα προώθησε την ανάπτυξη του σιδηροδρομικού «δρόμου του μεταξιού» προβαίνοντας σε ιδιαίτερα υψηλές επενδύσεις μεγάλο μέρος των οποίων «τοποθετήθηκε» στα Βαλκάνια. Ενεοί οι αναλυτές του τομέα των συνδυασμένων μεταφορών παρακολούθησαν την τελευταία διετία την αύξηση των σιδηροδρομικών δρομολογίων από την Κίνα προς την Ευρώπη και αντίστροφα σε μία διαδρομή όπου παραδοσιακά κυριαρχούν η από θαλάσσης μεταφορές και μάλιστα με συντριπτικές διαφορές στους όγκους. Το αξιοπρόσεκτο στην όλη υπόθεση ήταν ότι πρώτα τα λιμάνια της Β. Ευρώπης τα οποία κατά παράδοση στηρίζονται στις δια θαλάσσης μεταφορές από Ασία σε Ευρώπη «έσπευσαν» να επενδύσουν στις σιδηροδρομικές συνδέσεις με τα Γερμανικά λιμάνια να διαδραματίζουν για μία ακόμη φορά πρωταγωνιστικό ρόλο. Οι επενδύσεις αυτές δεν πέρασαν απαρατήρητες με τις μεγάλες ναυτιλιακές εταιρίες διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων που συνθέτουν την συμμαχία 2Μ να προχωρούν στην ανάπτυξη σιδηροδρομικών καλύψεων υπό την «σκέπη» της επέκτασης τους σε δραστηριότητες της εφοδιαστικής. Μάλιστα η MAERSK έσπευσε να επενδύσει στο Duisburg που αποτελεί in land port κόμβο με ιδιάζουσα σημασία για τις συνδυασμένες μεταφορές. Η επέλαση της πανδημίας, χάρη της οποίας επήλθε διαταραχή στις εμπορευματικές δια θαλάσσης μεταφορές, ώθησε τις σιδηροδρομικές καλύψεις σε τέτοιο βαθμό που αναλυτές έσπευσαν να κάνουν λόγο για ένα νέο πεδίο ανταγωνισμού μεταξύ πλοίων και τραίνων ως προς τους χρόνους κάλυψης των αποστάσεων, τα μεγέθη, την εμπλοκή λιγότερων ή περισσότερων κρίκων της αλυσίδας της εφοδιαστικής κλπ. «Νερό στο μύλο των συζητήσεων» τελευταία ήρθε να ρίξει και η από το «παρελθόν» πρόταση του Ισραήλ να υλοποιήσει σχεδιασμό «παράκαμψης του Σουέζ με ένα «παράλληλο» σιδηροδρομικό άξονα. Ωστόσο το τότε σχέδιο που δεν μπορούσε να υλοποιηθεί υπό το φώς σήμερα των θεαματικών εξελίξεων στις διπλωματικές και άλλες οικονομικές σχέσεις του Ισραήλ με τον Αραβικό κόσμο έλαβε μία νέα διάσταση. Αυτή της δημιουργίας ενός «περιφερειακού σιδηρόδρομου ειρήνης» που θα ενίσχυε τις οικονομίες του Ισραήλ, της Ιορδανίας, της Παλαιστίνης, της Σαουδικής Αραβίας και άλλων κρατών του Περσικού Κόλπου η οποία και προέκυψε κατά τη διάρκεια των συζητήσεων που επικεντρώθηκαν στον αντίκτυπο της κρίσης του κορωνοϊού. Αν τα σχέδια προχωρήσουν σε φάση υλοποίησης είναι προφανές ότι δημιουργείται ένα σιδηροδρομικός άξονας με ιδιαίτερη γεωπολιτική σημασία, ανάλογη του άξονα Ευρώπης- Ασίας με την Ελλάδα και τα Βαλκάνια να βρίσκονται στο «σταυροδρόμι» του νέου υπό διαμόρφωση χάρτη των συνδυασμένων μεταφορών και του short sea shipping. Οι εν λόγω σχεδιασμοί έχουν φέρει στο προσκήνιο συζητήσεις για οικονομίες κλίμακας στις μεταφορές αλλά και για την δημιουργία νέων κόμβων διαχείρισης των εμπορευματικών ροών με πρωταγωνιστή το σιδηρόδρομο. Σύμφωνα με τα στοιχεία σήμερα υπάρχουν 232 επιβεβαιωμένες συνδέσεις στην αγορά μεταξύ Αμβούργου και Κίνας, εξυπηρετώντας 20 προορισμούς σε: Changchun, Changsha, Chengdu, Chongqing, Dalian, Ganzhou, Harbin, Hefei, Jinan, Shenyang, Shenzhen, Shilong, Suzhou, Weihai, Wuhan, Xiamen, Xi'an, Yantai, Yiwu, Zhengzhou.
Οι ειδικοί συρμοί εμπορευμάτων αναχωρούν από διάφορους τερματικούς σταθμούς τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, και από τα βιομηχανικά κέντρα του Chongqing, Chengdu, Zhengzhou και Xi'an ακόμη και τέσσερις έως πέντε φορές την εβδομάδα. Η διαδρομή τους, η οποία έχει μήκος 10.000 έως 12.000 χιλιόμετρα, περνά είτε από τη Σιβηρία και κατά μήκος της βόρειας Μογγολίας είτε μέσω της νότιας διαδρομής μέσω Καζακστάν, Ρωσίας και Λευκορωσίας. Τα τρένα χρειάζονται κατά μέσο όρο 14 έως 16 ημέρες μεταξύ Αμβούργου και των περισσότερων από τους 20 προορισμούς. Οι συνδέσεις από και προς την ανατολική ακτή της Κίνας όπως τις πόλεις Jinan και Yantai στην επαρχία Shandong χρειάζονται περίπου 21 ημέρες. «Αντίπαλοι» λοιπόν οι άλλοτε... «συνεργάτες» στις συνδυασμένες μεταφορές; Το ερώτημα μέλλεται να απαντηθεί πιθανόν στην δεύτερη εικοσαετία του 21ου αιώνα.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.