www.TheSeaNation.gr

Στο στόχαστρο ήταν και παραμένει η ναυτιλία των Ελλήνων

Η ναυτιλία των Ελλήνων ήταν, είναι και θα παραμείνει στο στόχαστρο του παγκόσμιου ναυτιλιακού ανταγωνισμού, εκτιμούν ναυτιλιακοί κύκλοι που κλήθηκαν να σχολιάσουν τα τεκταινόμενα περί την οικονομία της χώρας τα οποία εμπλέκουν «εν σειρά» και τον ελληνικό εφοπλισμό. Οι λόγοι που ο ανταγωνισμός επιχειρεί να διασπάσει την θέση της ναυτιλίας στη χώρα είναι προφανείς κατά τους ναυτιλιακούς παράγοντες, που διαβλέπουν μια προσπάθεια με δούρειο ίππο την κακή εικόνα της οικονομίας και τον επικείμενο τρίτο Μνημόνιο, να διασαλευθούν οι σχέσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων και δη της παρούσης, με τη ναυτιλία.

Παρά το γεγονός ότι αυτές έχουν χαλυβδωθεί στη διάρκεια των δεκαετιών που προηγήθηκαν μέσα από μια σειρά λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν.

Η κριτική που ασκείται εναντίον της φορολογικής μεταχείρισης της ναυτιλίας των Ελλήνων έχει αποδειχθεί κακοπροαίρετη ατεκμηρίωτη και εν πολλοίς ιδιοτελής αλλά και ψευδής, καθώς κέντρα που απεργάζονται σενάρια ικανά να διώξουν τον ελληνικό εφοπλισμό από τη χώρα του, συνεχίζουν να δημιουργούν ψευδείς εικόνες στην κοινή γνώμη με εφαλτήριο δημοσιεύματα στερούμενα πειστικών στοιχείων.

Η κατάρριψη των όποιων επιχειρημάτων περί ευμενούς φορολογικής μεταχείρισης έρχεται ευθύς εξαρχής από γεγονός ότι επί παραδείγματος γερμανικό πλαίσιο για τη ναυτιλία είναι ευνοϊκότερο από αυτό της υπόλοιπης ΕΕ.

Αλλά και από το γεγονός, το οποίο επισείουν στελέχη της ελληνικής ναυτιλιακής κοινότητας, ότι εάν το ελληνικό φορολογικό σύστημα ήταν ευνοϊκότερο άλλων, τότε μια πλειάδα ναυτιλιακών επιχειρήσεων και παρα-ναυτιλιακών δραστηριοτήτων θα είχε ήδη από ετών μετεγκατασταθεί στον Πειραιά προς όφελος της εθνικής οικονομίας της χώρας.

Δημοσιεύματα της γερμανικής εφημερίδας Die Zeit κατέρριψαν τον μύθο ότι οι Έλληνες πλοιοκτήτες δεν πληρώνουν φόρους γεγονός το οποίο όμως πέρασε στα «ψιλά» εξαιτίας του κλίματος που έχει καλλιεργηθεί με στόχο την ελληνική ναυτιλία.

Στο σημείο αυτό, πρέπει να υπενθυμιστεί ότι ο Πειραιάς έχει συμφωνήσει να αυξήσει τη φορολογία στο τονάζ, δηλαδή τον ετήσιο φόρο που βασίζεται στην χωρητικότητα των πλοίων, ο οποίος όπως επισημαίνεται είναι εναρμονισμένος σε όλη την ΕΕ.

Τα τελευταία τρία χρόνια ο κλάδος, πλήρωσε φορολογία για το τονάζ, που ξεπέρασε τα 100 εκατ. ευρώ ετησίως, κατά μέσο όρο, ενώ το 2013 οι Έλληνες πλοιοκτήτες συμφώνησαν να διπλασιάσουν το ποσό αυτό για τέσσερα χρόνια, συνεισφέροντας επιπλέον 420 εκατ. ευρώ, με ορίζοντα το 2017.

Σε ερωτήσεις που έχουν δεχτεί κυβερνητικοί αξιωματούχοι περί των προθέσεων της κυβέρνησης ακολουθούν τη τακτική «κρείττον το σιγάν», αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν πρόκειται να υπάρξει σχολιασμός μέχρις ότου εξελιχθούν διαπραγματεύσεις εάν και εφόσον εξελιχθούν με τον ελληνικό εφοπλισμό.

Ένα άλλο στοιχείο το οποίο έχει μπει στο στόχαστρο του ανταγωνισμού, είναι η ιστορική ικανότητα των Ελλήνων να διαβλέπουν τους κινδύνους σε όλο το φάσμα του ναυτιλιακού επιχειρείν όπως και τις ευκαιρίες που εμφανίζονται σε επίρρωση αυτού σχεδόν τρεις μήνες προ της κρίσης της οικονομίας όπως αυτή εξελίσσεται.

Υψηλόβαθμα στελέχη της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ) είχαν διαβλέψει το ενδεχόμενο επίθεσης από γερμανικά και άλλα κέντρα με δούρειο ίππο τη φορολογία των Ελλήνων εφοπλιστών και με προφανείς στόχους.

Το γεγονός αυτό, έρχεται να επιβεβαιώσει τα όσα διημείφθησαν το προηγούμενο διάστημα με τις αλλεπάλληλες επιθέσεις μερίδας του τύπου ο οποίος άφησε υπονοούμενα για το φορολογικό του κλάδου, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω έχει τύχει και ενός άκρατου λαϊκισμού στο εσωτερικό της χώρας όπου παρατηρείται το φαινόμενο της αδυναμίας διαχωρισμού των προσώπων από των επιχειρήσεων αλλά και του ρόλου που διαδραματίζουν οι επιχειρήσεις αυτές στο οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας.

Ένα άλλο στοιχείο το οποίο αποσιωπάται σκοπίμως είναι αυτό που αφορά τις υποστηρικτικές προς τη ναυτιλία υπηρεσίες, οι οποίες εξακολουθούν έως ισχνές στα πειραϊκά δρώμενα για μια σειρά λόγους που οι εκάστοτε κυβερνήσεις γνωρίζουν, γεγονός που έχει σαν αποτέλεσμα επιπροσθέτως του ανύπαρκτου ευμενούς φορολογικού καθεστώτος τη μη ανάπτυξη επιχειρήσεων κατά τα πρότυπα, του City του Λονδίνου ή και της Σιγκαπούρης, δηλαδή δύο κέντρων που συγκεντρώνουν το παγκόσμιο ναυτιλιακό ενδιαφέρον χάρη και μόνο για τις υπηρεσίες που προσφέρουν στη ναυτιλία.

Στο σημείο αυτό αξίζει να υπενθυμιστεί ότι τη τελευταία 20ετία μόνιμη επωδός επώνυμων στελεχών της ναυτιλιακής κοινότητας ήταν και παραμένει η ανάπτυξη στον Πειραιά τέτοιων ακριβώς υπηρεσιών με πολλαπλό στόχο αφενός την προσέλκυση τέτοιων υπηρεσιών από άλλα ναυτιλιακά κέντρα που προαναφέρθηκαν αλλά και την ενδυνάμωση του Πειραιά ως πόλης λιμένα για την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων από αυτόν.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.