www.TheSeaNation.gr

Ταξίδι στο χρόνο: Τα παπόρια της Σίφνου

«Το Λητώ» και μια νέα εποχή για το νησί

Ένας πολύ καλός φίλος Σιφνιός περιγράφει μια χαρακτηριστική σκηνή που εκτυλίχθηκε στη Σίφνο του 1972:

«"Τα έργα του μόλου δεν είχαν ακόμα ολοκληρωθεί πλήρως.

Το "Λητώ" έφτασε στο λιμάνι και ξεκίνησε τη διαδικασία πλαγιοδέτησης. Καπετάνιος ήταν ένας κύριος με χαρακτηριστικό καπέλο. Πιθανόν, να είχε κάνει παλαιότερα και σε πολεμικά. Με αποφασιστικότητα, ήρθε, έδεσε και ξεκίνησε μια νέα εποχή για το νησί."

Ερώτημα:

- Ποιο είναι το πρώτο επιβατηγό/οχηματαγωγό που έριξε τον καταπέλτη του στο μόλο;
Αυτό πρέπει να είναι το θρυλικό "Κυκλάδες" των αδελφών Αγαπητού κάπου στα 1973.

Το "Κυκλάδες"

Το περίφημο "Κυκλάδες" των αδελφών Αγαπητού ερχόταν για αρκετά χρόνια στη Σίφνο. Πράκτοράς του για χρόνια ήταν ο περίφημος Λάκης Μυτιληναίος. Το Κυκλάδες έφτανε μέχρι Πάρο-Νάξο μετά τη Μήλο και επιστροφή κλασσικά. Ήταν γεμάτο με καφάσια με φτηνά ζαρζαβάτια χύμα στο γκαράζ.

Έδενε στο κεφαλόσκαλο του μόλου, όπου ο καταπέλτης του πλοίου ίσα-ίσα χωρούσε. Το πλάτος του ήταν λίγο μεγαλύτερο από τον καταπέλτη του πλοίου. Δύσκολες εποχές, όπου η πρόσδεση του πλοίου με καιρό νοτιοδυτικό (πουνέντες) αποτελούσε πραγματικό άθλο.

Η επέκταση του μόλου πραγματοποιήθηκε, μόλις, στα 1989 με χορηγία του σιφνιού εφοπλιστή Νικόλαου Βερνίκου - Ευγενίδη. Ο Νικόλαος Βερνίκος – Ευγενίδης, υπήρξε μια εμβληματική μορφή για την μικρή Σίφνο, μιας και ποτέ του δεν εγκατέλειψε στην πραγματικότητα την γενέθλια γη.

Πάντα επέστρεφε σε αυτήν και πάντα ήταν παρόν όταν το νησί τον χρειάζονταν.

Το «Έλλη»

Κάπου εκεί αναμένεται μετά βαΐων και κλάδων να προσεγγίσει στις Καμάρες το «Έλλη» του καπετάν-Γιώργη Φραγκουδάκη, αλλά δυστυχώς οι προσεγγίσεις του ήταν περιορισμένες λόγω ακαταλληλότητας του λιμανιού.

Το «'Ελλη» δεν συμπεριέλαβε τη Σίφνο στα δρομολόγιά του και το νησί κόντεψε να μείνει χωρίς επιβατηγό-οχηματαγωγό.

Το «Κάλυμνος»

- Ποιο πλοίο θεωρείται ακόμα και σήμερα το πιο καλοτάξιδο της γραμμής;

Αυτό θα πρέπει να είναι το «Κάλυμνος» που ταξίδεψε ανελλιπώς από τα τέλη της δεκαετίας του '60 μέχρι το 1978. Ακόμα και σήμερα στη Σίφνο όταν θέλουν να πουν ότι ένα καράβι είναι καλοτάξιδο λένε ότι έιναι "καλοτάξιδο σαν το Κάλυμνος".

Αγαπήθηκε πολύ και αποχώρησε τελικά στις 5 Σεπτεμβρίου 1978.

Το "Κάλυμνος" υπήρξε πλοίο-σταθμός για τις Δυτικές Κυκλάδες. Ανήκε στην εταιρεία "ΕΥΔΟΞΟΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ" και πράκτοράς του στη Σίφνο ήταν ο Γιάννης ο Ξύδης, μετέπειτα πράκτορας του "Ιόνιον" και του "Μήλος Εξπρές".

Καπετάνιος-θρύλος του πλοίου ήταν ο καπετάν-Λάζαρος Γαβαλάς, ο οποίος μετά πήγε στο "Ιόνιο".

Μια απίστευτη εμπειρία αποτέλεσε η τελευταία του αναχώρησή του από τις Καμάρες στις 5 Σεπτεμβρίου 1978. Είχε κατέβει πολύς κόσμος για να το αποχαιρετήσει. Το "Κάλυμνος", οι βάρκες και τα καΐκια σφύριζαν συνεχώς και πολλοί ήταν αυτοί που πηδούσαν από το μόλο ως ένδειξη συμμετοχής στον αποχαιρετισμό.

Θα πρέπει να ήταν ο πιο λαμπρός αποχαιρετισμός πλοίου που έγινε ποτέ σε πλοίο στις Καμάρες.

Το «Κάλυμνος» και ο τουρισμός

Το "Κάλυμνος", το "Λητώ", ο "Κανάρης" αρχίζουν να κουβαλούν τους πρώτους τουρίστες. Χρόνο με το χρόνο οι τουρίστες αυξάνονται. Μέχρι εκείνο το σημείο, θα μπορούσε να πει κανείς ότι ελάχιστα πράγματα είχαν αλλάξει στον τρόπο ζωής των νησιωτών σε σχέση με τις παλιότερες εποχές.

Από εκεί και πέρα οι αλλαγές, χρόνο με το χρόνο, γίνονταν ολοένα και μεγαλύτερες. Η Σίφνος που γνωρίσαμε μικροί δεν υπάρχει πια.

Ακολουθεί ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το αφήγημα του Μανώλη Κορρέ με τίτλο «Ο τουρισμός ...». Περιέχεται στο βιβλίο "Η Κεράτσα μου" (Εκδόσεις: "Ροδακιό"). Κάπου, λοιπόν, εδώ πλευρίζει το "Κάλυμνος" και ξεκινά το υπέροχο αφήγημα του μεγάλου λογοτέχνη Μανώλη Κορρέ.