Δυσεπίλυτος γρίφος παραμένει για τον ναυτιλιακό τομέα το θέμα της επαρκούς στελέχωσης των πλοίων, νεότευκτων και μη, καθώς ο υπολογισμός του ICS για έλλειμα σχεδόν 90.000 αξιωματικών έως το 2026 παραμένει επίκαιρος όσο ποτέ. Η διεθνής ναυτιλία τη νέα χρονιά εκτός της «ουτοπίας» που έχει να αντιμετωπίσει όσο αφορά στο θέμα των «καθαρών» καυσίμων και της «πράσινης μετάβασης» θα έχει να αντιμετωπίσει και το πρόβλημα της στελέχωσης το οποίο, ως γνωστόν, δεν προέκυψε τώρα αλλά αποτελεί διαπίστωση η οποία συζητείται τουλάχιστον την τελευταία τριετία. Οι εταιρείες επανεξετάζουν πώς και πού προσλαμβάνουν, επεκτείνονται πέρα από τα παραδοσιακά προπύργια και επενδύουν στην εκπαίδευση και την ευημερία με μια αίσθηση επείγοντος που δεν έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν. Καθώς τα πλοία γίνονται πιο προηγμένα με κινητήρες διπλού καυσίμου, ψηφιακές πλατφόρμες και συστήματα υποβοηθούμενα από τεχνητή νοημοσύνη, ο κλάδος χρειάζεται ναυτικούς που είναι σε θέση να προσαρμοστούν γρήγορα στη νέα εκπαίδευση και τεχνολογίες. Εσχάτως στις συζητήσεις που συνεχίζουν να διεξάγονται διαπιστώνεται ότι το βαθύτερο πρόβλημα δεν έγκειται στον αριθμό των πιθανών νεοσύλλεκτων, αλλά στην ευθυγράμμιση των προσδοκιών τους με την πραγματικότητα της ζωής στη θάλασσα. Με δεδομένο ότι η ναυτιλιακή βιομηχανία απαιτεί υπομονή και δεν υπάρχει γρήγορος δρόμος για γνώση ή εμπειρία αναλυτές και υψηλόβαθμα στελέχη ναυτιλιακών επιχειρήσεων καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι εκτός των άλλων θα έχουν να αντιμετωπίσουν τις διαθέσεις των νέων για ευθυγράμμιση των προσδοκιών τους με την πραγματικότητα της ζωής στη θάλασσα. Στις ήδη γνωστές προκλήσεις έρχεται να προστεθεί όχι μόνο της προσέλκυσης αλλά και το θέμα της παραμονής στο ναυτικό επάγγελμα όταν μάλιστα άλλοι τομείς τεχνολογίας προσφέρουν πιο προβλέψιμο τρόπο ζωής στην ξηρά. Οι συζητήσεις για εύρεση ναυτικών με τη σωστή νοοτροπία, soft skills και ακεραιότητα καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα που δεν είναι άλλο παρά το ότι ο τομέας αντιμετωπίζει μια αυξανόμενη παγκόσμια έλλειψη πιστοποιημένων αξιωματικών, ιδιαίτερα σε ανώτερες βαθμίδες.
Γεγονός είναι ότι ο ναυτιλιακός τομέα έχει βάλει στο «τραπέζι» τον παγκόσμιο χάρτη» σε μία προσπάθεια να βρει πέραν από τις «παραδοσιακές δεξαμενές» ναυτικών νέες αν και το πρόβλημα παραμένει καθώς ακόμη και να εξευρεθούν αυτές οι «νέες δεξαμενές» η προετοιμασία των νέων αξιωματικών απαιτεί χρόνο που φαίνεται ότι δεν υπάρχει καθώς οι νεότευκτες μονάδες «πέφτουν στη θάλασσα» η μία μετά την άλλη και με ρυθμούς αντιστρόφως ανάλογους για την στελέχωσή τους.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.