www.TheSeaNation.gr

Τα πράγματα στη θέση τους έβαλε η βαρυσήμαντη παρέμβαση του πρόεδρου της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Θεόδωρου Βενιάμη, με την οποία απάντησε στην «λαϊκίστικη» επίθεση του Υπουργού Οικονομικών Σόιμπλε εναντίον της ελληνικής ναυτιλίας και του εφοπλισμού.

Σε μια έξαρση «κοινωνικής ευαισθησίας» , ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, που κατά τα άλλα απεχθάνεται τον «λαϊκισμό», υπενθύμισε προεκλογικές «υποσχέσεις» του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα που αφορούσαν την φορολογική αντιμετώπιση της ελληνικής ναυτιλίας. Με τι δηλώσεις αυτές ο Σόιμπλε επιδιώκει να επιτύχει με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια.

Αρχικά κάνει μία πολιτική επίθεση στην κυβέρνηση που την κατηγορεί για ασυνέπεια, αλλά και ότι ζητά πολλά από αυτούς που έχουν λίγα και σχεδόν τίποτα από αυτούς που έχουν πάρα πολλά. Υπονομεύει με άλλα λόγια το «κοινωνικό» προφίλ της κυβέρνησης, άρα και τη όποια δυναμική έχει ακόμη στην κοινωνία.

Παράλληλα υποδεικνύει την κυβέρνηση ως μόνη υπεύθυνη της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζεται , απαλλάσσοντας την αφεντιά του και τους υπόλοιπους της τρόικα για τις όποιες ευθύνες έχουν στην αποτυχία των «μνημονίων».

Να σημειώσουμε εδώ ότι ο Σόιμπλε δέχεται στο εσωτερικό της Γερμανία επιθέσεις από τους πολιτικούς του αντιπάλους για την «σφιχτή» ασκούμενη πολιτική σε επίπεδο ΕΕ και στη χώρα μας. Απαντά λοιπόν επισημαίνοντας ότι δεν φταίει η πολιτική του, φταίει ο Τσίπρας που δεν τα «παίρνει» από τους εφοπλιστές και φορολογεί του συνταξιούχους .

Επιπλέον θέλει να υπονομεύσει ένα ακόμη πυλώνα της ελληνικής οικονομίας , όπως το έκανε με τον τουρισμό προκειμένου να «γονατίσει» τελείως η χώρα στο πλαίσιο του ευρύτερου power game που παίζεται στην Ευρώπη σχετικά με το ποιος έχει το πάνω χέρι στην χάραξη πολιτικής.

Η κυβέρνηση απάντησε στις δηλώσεις Σόιμπλε μέσω κύκλων του Μεγάρου Μαξίμου αμέσως το ίδιο βράδυ. Την επόμενη μέρα όμως ήταν σειρά της ΕΕΕ και του κ. Βενιάμη.

Ο κ. Βενιάμης υπενθύμισε στον κ. Σόιμπλε η πολιτική ενίσχυσης της γερμανικής ναυτιλίας με φορολογικές απαλλαγές, επιδοτήσεις κ.λ.π. που εφάρμοσε έχει αποτύχει πλήρως όπως δείχνουν τα αποτελέσματα.

«Δημιουργείται επίσης το ερώτημα μήπως η αποτυχία της γερμανικής ναυτιλιακής πολιτικής, που παρόλες τις ευνοϊκές ρυθμίσεις σε όλα τα επίπεδα (πλοιοκτησία, διαχείριση, φυσικό πρόσωπο), δεν κατάφερε να στηρίξει τη ναυτιλία της, είναι το κίνητρο που υποκινεί τον Υπουργό στις δηλώσεις αυτές», δήλωσε ο πρόεδρος της ΕΕΕ. Είναι γεγονός ότι όντως ο γερμανικός στόλος συρρικνώνεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τους Clarksons η συνολική δύναμη του παγκοσμίου στόλου αυξήθηκε από το 2010 κατά 391 εκατ. GT έναντι 355 εκατ. GT την προηγούμενη δεκαετία και δέκα ναυτιλιακές δυνάμεις είναι «υπεύθυνες» για το 75% της ανάπτυξης του παγκοσμίου στόλου.

Μεταξύ των δέκα δυνάμεων οι έλληνες εφοπλιστές «ευθύνονται» για τον μεγαλύτερο όγκο ανάπτυξης του στόλου καθώς 89,3 εκατ. GT προστέθηκαν όλα αυτά τα χρόνια στον ελληνόκτητο στόλο είτε από αγορές secondhand είτε από παραλαβές νεότευκτων πλοίων.

Ο κινέζικος στόλος αυξήθηκε κατά 73,7 εκατ. GT, ενώ ο στόλος της Ιαπωνίας μόλις κατά 32,2 εκατ. GT. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο στόλος των γερμανών εφοπλιστών ο τέταρτο μεγαλύτερος στον κόσμο μειώθηκε την εξεταζόμενη δεκαετία κατά 12%!

Όμως η πορεία του γερμανικού στόλου είναι το λιγότερο που απασχολεί αυτή την ώρα τον ελληνικό εφοπλισμό. Μεγαλύτερη σημασία σε επιχειρηματικό επίπεδο η συνεχή ενδυνάμωση του κινεζικού στόλου και σε θεσμικό επίπεδο, η πίεση που δέχεται η Ευρώπη ως έδρα της μεγαλύτερη ναυτιλία του κόσμου από άλλα ναυτιλιακά κέντρα της Άπω Ανατολής κυρίως.

Την ίδια στιγμή ένα τμήμα της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών εμφανίζεται να θέλει να ξηλώσει το φορολογικό πλαίσιο όλης της ευρωπαϊκής ναυτιλίας αρχής γενομένης από την ελληνική «που τυχαίνει όμως να εκπροσωπεί και το 50% της κοινοτικής» όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η ΕΕΕ.

Σε μία περίοδο που η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να προασπίσει, αλλά και να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της ναυτιλίας της έναντι του σκληρού ανταγωνισμού από ναυτιλιακά κέντρα εκτός Ευρώπης, οι επικρίσεις του κ. Σόιμπλε είναι προκλητικά αβάσιμες, υπογραμμίζει η ΕΕΕ.

Μια αλλαγή, λοιπόν, του θεσμικού status quo στην Ευρώπη θα στείλει την ευρωπαϊκή ναυτιλία στην αγκαλιά του Χονγκ Κονγκ, της Σιγκαπούρης του Βανκούβερ, του Ντουμπάι.

Η Ευρώπη μέσα από ανερμάτιστες πολιτικές, που ενισχύουν οι δηλώσεις Σόιμπλε, κινδυνεύει να χάσει και τη ναυτιλία της όπως έχασε τα ναυπηγεία της τις δεκαετίες 1980-1990, όταν η ναυπηγική δραστηριότητα μεταφέρθηκε στην Άπω Ανατολή. Κάτι ανάλογο κινδυνεύει να γίνει με τη ναυτιλία όπως προειδοποιεί μελέτη της Deloitte.

«Όπως προκύπτει από την σύγκριση σε σχέση με 5 διεθνή ναυτιλιακά κέντρα (Σιγκαπούρη, Χονγκ Κόνγκ, Ντουμπάι, Σαγκάη και Βανκούβερ), που παρουσιάζουν τον μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης παγκοσμίως, η ναυτιλιακή πολιτική που ακολουθείται στην ΕΕ παρουσιάζει ελλείμματα σε βασικούς δείκτες ανταγωνιστικότητας, όπως μεταξύ άλλων, τα φορολογικά και οικονομικά κίνητρα, το κανονιστικό πλαίσιο, η ελκυστικότητα της σημαίας και το νομοθετικό πλαίσιο της ναυτιλιακής δραστηριότητας» αναφέρει η μελέτη (διαβάστε εδώ).

Από την άποψη αυτή η προειδοποίηση του κ. Βενιάμη έχει πολύ μεγάλη αξία όχι μόνο για την πορεία της ελληνικής οικονομίας αλλά και της ευρωπαϊκής στο σύνολο της.

Τέλος η ΕΕΕ επικεντρώνει και στην σχέση Ελλάδος ναυτιλίας και σωστά υπογραμμίζει ότι αν στόχος των δηλώσεών του Σόιμπλε, είναι να τορπιλίσει τους στενούς δεσμούς της ελληνικής ναυτιλίας με τον τόπο της, αποδεικνύεται ότι δεν επιθυμεί να δει την Ελλάδα σε αναπτυξιακή πορεία.

Εν κατακλείδι η πραγματική απειλή για την ευρωπαϊκή και ελληνική οικονομία δεν είναι η ναυτιλία και το θεσμικό της πλαίσιο αλλά ο Σόιμπλε και η πολιτική τoυ και οι έλληνες εφοπλιστές έχουν τη δύναμη και το εκτόπισμα να το επισημαίνουν αυτό όχι μόνο στην ελληνική πολιτική σκηνή αλλά και την ευρωπαϊκή. Μήπως πρέπει να ακουστούν πιο προσεκτικά;