Μειώθηκαν οι απώλειες μεγάλων πλοίων

Λιγότερα πλοία χάνονται στη θάλασσα, σύμφωνα με τους ασφαλιστές της AGCS (Allianz Global Corporate and Specialty), οι οποίοι κάνουν λόγο για απώλεια μόλις 75 πλοίων το περασμένο έτος.

Την τελευταία δεκαετία η πιο κοινή αιτία είναι η βύθιση και η μετατόπιση φορτίου, ενώ οι ίδιες αιτίες «πρωταγωνίστησαν» και το 2014 , μετρώντας 49 από τις 75 συνολικά απώλειες.

Άλλες σημαντικές αιτίες είναι η περίπτωση ναυαγίου (13 πλοία) όπως επίσης και η εκδήλωση πυρκαγιάς ή έκρηξης. Πάνω από το 1/3 των απωλειών έρχεται από τις δύο θαλάσσιες περιοχές της Ασίας.

Οι θάλασσες γύρω από τη Νότια Κίνα, την Ινδοκίνα, την Ινδονησία και τις Φιλιππίνες αντιπροσωπεύουν 17 απώλειες, ενώ η θάλασσα που περιβάλλει την Ιαπωνία, την Κορέα και τη Βόρεια Κίνα είχε μία απώλεια.

Σε ορίζοντα δεκαετίας - μεταξύ 2004 και 2014 - έχουν χαθεί 1.271 πλοία. Ένα πλοίο με βάση την περιοχή Great Lakes της Βόρειας Αμερικής, ήταν ιδιαίτερα άτυχο καθώς είχε αναμειχθεί σε διάστημα οκτώ ετών, σε 19 περιστατικά, συμπεριλαμβανομένης μιας πυρκαγιάς και μιας σύγκρουσης.

Στο επίκεντρο η ασφάλεια των επιβατών

Παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία αυτά είναι ενδεικτικά ενός ασφαλέστερου ναυτιλιακού δικτύου γενικότερα, το πρόσφατο υψηλό ποσοστό απώλειας επιβατηγών πλοίων αποτελεί επίσης μια σημαντική αιτία ανησυχίας.

Μέσα στο 2014 επτά επιβατηγά πλοία χάθηκαν με πλέον τρανταχτό το ναυάγιο του «Sewol», στην Νότια Κορέα. Το περιστατικό οδήγησε σε 300 θανάτους επιβατών, στην παραίτηση του Πρωθυπουργού της χώρας και «οδήγησε» τον καπετάνιο του πλοίου σε 36 χρόνια φυλάκισης. Η υπερφόρτωση και η κακή ασφάλιση του φορτίου, αποτέλεσαν συστατικά στοιχεία του «κοκτέιλ» των παραγόντων που ευθύνονται.

Επίσης η πυρκαγιά που ξέσπασε στο «Norman Atlantic» κόστισε τη ζωή σε τουλάχιστον 12 επιβαίνοντες. Οι προαναφερθείσες τραγωδίες, συνέβησαν μόλις δύο χρόνια μετά το περιστατικό του «Costa Concordia», ενισχύοντας περαιτέρω τις ανησυχίες για την ασφάλεια των επιβατηγών πλοίων.

Ο Dr. Sven Gerhard της AGCS, δήλωσε:

«Αυτό που είδαμε από το Sewol, και ό, τι έχουμε ακούσει μέχρι στιγμής από το Norman Atlantic, είναι ότι, σε πολλές περιπτώσεις, η κατασκευή του πλοίου δεν είναι πάντα το μόνο αδύνατο σημείο. Τα επίπεδα της εμπειρίας του πληρώματος, η κατάρτιση και η ετοιμότητα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης μπορεί επίσης συχνά να είναι ανεπαρκής και αυτό μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας, ιδιαίτερα σε αυτούς τους τύπους των πλοίων.