www.TheSeaNation.gr

«Αμανάτι» η Αλεξανδρούπολη – «άγνωστος x» η Γένοβα ;

Οι εξελίξεις περί τη συμφωνία με το Kumport Terminal στον κόλπο του Μαρμαρά των Κινέζων φαίνεται να αφήνει «αμανάτι» το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης το οποίο για πολλοστή φορά και εξ αιτίας των παλινωδιών στη λιμενική πολιτική αλλά και εκείνης των συνδυασμένων μεταφορών, φαίνεται να χάνει μία ακόμη ευκαιρία. Την τελευταία τριετία η Τουρκία ανέπτυξε λιμενικές υποδομές σε στρατηγικής σημασίας σημεία για τα συμφέροντά της υποστηρίζοντας μάλιστα αυτές με σιδηροδρομικές διασυνδέσεις με το δίκτυο που επίσης αναπτύχθηκε χάρη και στην πασίγνωστη πλέον υποθαλάσσια σιδηροδρομική διασύνδεση της ευρωπαϊκής με την ασιατική πλευρά της.

Επί μία συναπτή δεκαετία η σιδηροδρομική κάλυψη της Αλεξανδρούπολης εξελίχθηκε σε «σίριαλ» παρά το γεγονός ότι οι παραγωγικές τάξεις της περιοχής, και όχι μόνο, ασκούσαν πιέσεις για την αποκατάσταση της κάλυψης αυτής αλλά και της ανάδειξης των δυνατοτήτων του λιμένα στο «τριεθνές» και των άπειρων δυνατοτήτων να παρακαμφθούν τα στενά του Βοσπόρου μέσω της σιδηροδρομικής σύνδεσης του λιμένα με το λοιπό δίκτυο των ανατολικών Βαλκανίων που έχει πρόσωπο σε λιμάνια της Μ. Θάλασσας.

Εκ των πραγμάτων πλέον και αυτή η πιθανότητα, σύμφωνα με εκτιμήσεις εμπειρογνωμόνων «αδυνατίζει» αισθητά καθώς οι τουρκικές λιμενικές υποδομές έχουν διπλή πρόσβαση και υποστηρίζονται δυναμικά από τους Τουρκικούς σιδηροδρόμους και μάλιστα υπό ένα καθεστώς λειτουργίας που παρέχει την δυνατότητα άμεσων αποφάσεων απαλλαγμένων από γραφειοκρατικές καθυστερήσεις.

Όπως προανέφερε το «theseanation» η Κινεζική επένδυση μπορεί να αποτελεί μία εναλλακτική των Κινέζων για την ανάπτυξη του θαλάσσιου δρόμου του μεταξιού ωστόσο κρούει και τον κώδωνα του κινδύνου στην κυβέρνηση που θα αναδειχθεί από την επικείμενη εκλογική διαδικασία ότι «καιροί ου μενετοί» .Πολύ δε μάλλον όταν «γιγάντιοι σχεδιασμοί» κρατών όπως η Κίνα με επενδύσεις τρις δολαρίων για την ανάπτυξη του θαλάσσιου δρόμου του μεταξιού υπομένουν στωικά το τι θα «αποφασίσει» η Αθήνα περί του αν θέλει επενδύσεις και συνακόλουθα ανάπτυξη και θωράκιση της οικονομάς της.

Και ενώ συμβαίνουν αυτά καλά πληροφορημένες πηγές θέλουν τους Γενοβέζους να «βολιδοσκοπούν» το ενδεχόμενο κατάληξης του θαλάσσιου δρόμου του μεταξιού λίγο- ελάχιστα δυτικότερα του Πειραιά στις δικές τους λιμενικές εγκαταστάσεις. Αξίζει να υπενθυμιστεί ότι το "thseanation" έχει κατ επανάληψη αναφερθεί στην κινητικότητα των λιμένων με πρόσωπο στη Μεσόγειο, την ανάπτυξη των υποδομών τους και την προσπάθεια να παίξουν ρόλο στις γραμμές Ασίας-Ευρώπης που δεν είδαν με καλό μάτι την «αναβίωση» του Πειραιά και την «τοποθέτησή του» στην 40η θέση της παγκόσμιας κατάταξης των λιμένων ελέω COSCO. Κατά τους εμπειρογνώμονες οι κίνδυνοι του ανταγωνισμού εξακολουθούν υπαρκτοί για τα ελληνικά λιμάνια.